Dede Korkut İsminin Manası
Kaynaklarda Dede Korkut adıyla tanınan Oğuz Bilgesi destanların önsözünde ve Yazıcıoğlu Oğuznamesinde Korkut Ata adıyla anılmaktadır. Bamsı Beyrek hikayesinde ise Deli Karçar'ın ağzından Dede Sultan adıyla bir kez anılır. Kırgız etimolojisinde Korkut adı Kork-mak-Kork fiil kökünden gelir. Bu adın korkmak fiilinden türediğini Potenin'den naklen Orhan Şaik Gökyay verir. Diğer bir Türkolog Borovkov'a göre ise bu isim korkmak fiilinden türemiş Öğütçü-Tanrı Elçisi manasına gelen Korkudgan veya Korkudguci kelimelerinden gelir. Ata sözcüğü ise eski yeni Türk lehçelerinin tümünde baba-ecdat anlamlarında kullanıldığı gibi büyük hürmet gösterilen halk bilgeleri ve ozanlar için de kullanılmıştır. Bu duruma göre Korkut (Öğütçü veya Tanrı Elçisi) Ata (Büyük Halk Bilgesi veya Ozanı) ismi Korkut Ata'ya toplum tarafından verilmiş onun kişiliğine uygun bir unvan veya lakap olabilir..
Kaynak
-Çağların İçinden Türk Destanları-
Oğuz toplumu belli ölçü ve kıymetlere istinaden bir hayat anlayışı yaşlamaktadır. Bu ölçüler ise :
1- Ok atmak ve yay çekmekte gösterilecek hüner,
2- Yağı ile savaşta üstün gelmek. -Baş kesmek, kan dökmek-
3- Kalun Oğuz içinde ÇULDI almak,
4- İle (ülkeye) sahip olmak,
5- Aç doyurmak, çıplak donatmak (zengin ve eli açık olmak)
6- Soylu olmak ve soyunu küçük düşürmemek-soylu davranmak-
Sayfa 271Kitabı okudu
M.Ö 160 yılında Kaşgar bölgesinde Sakaların buyruk olduklarını Çin tarihleri kaydettiği gibi, bunlar daha sonra GÖK TÜRK KAĞANLIĞI içinde bir boy olarak görülen Karlukların da atasıdır. Altıncı tarih Süryani tarihçilerinden, "İskender Romanı"nın yazarı, bu 22 boy için şu kaydı verir :
"İskender'e itaat eden 2 boyun dışında 24 boy demir kapının dışında bırakılmış ve bu 22 boya "HUN" adı verilmiştir" der.
Sayfa 128Kitabı okudu
"Kurt ile bir söyleşelim, Kurt yüzü mübarek durur. "
"Yeryüzü Türkleri taşımağa kafi gelmiyordu, Batı'ya doğru yürüyüşlerinde, önlerinde köpeğe benzer (BÖRÜ-Kurt) bir hayvan bulunuyordu. Onlar da (Türkler) ona yetişemiyorlardı. Hayvan "Gök Börü" yürümek istediği zaman, "Göç" yani kalkın diye bağırıyor, Türkler de durduğu yere kadar onu takip ediyor ve orada çadırlarını kuruyorlardı. Uzun zaman yol göstererek, nihayet kaybolunca, Türkler de artık geldikleri yerde oturup kaldılar."
Sayfa 81Kitabı okudu