Destanlarımız
I- Şamanist Asya Türk Destanları
A- Saka (ŞU) destanı.
B- Alp Er Tunga destanı. (Afrasiyab destanı)
C- Oğuz Kağan destanı.
Ç- Bozkurt ve Ergenekon destanı.
D- Uygur Destanları
E- Dede Korkut Destanları.
F- Manas destanı.
II- İslam Tesirinde Türk Destanları
A- Köroğlu destanı.
B- Battal Gazi destanı.
C- Danişmend Gazi destanı.
Ç- Saltuk Buğra Han destanı.
D- Sarı Saltuk Baba destanı
III- Bölge-Yerel destanlar
A- Genç Osman destanı.
B- Sivastopol ve Kırım destanı.
C- Plevne destanı.
D- Grisgal (başını vermeyen şehit) destanı.
E- Zağra göç destanı ve diğer destanlar.
Sayfa 40Kitabı okudu
Dede Korkut İsminin Manası
Kaynaklarda Dede Korkut adıyla tanınan Oğuz Bilgesi destanların önsözünde ve Yazıcıoğlu Oğuznamesinde Korkut Ata adıyla anılmaktadır. Bamsı Beyrek hikayesinde ise Deli Karçar'ın ağzından Dede Sultan adıyla bir kez anılır. Kırgız etimolojisinde Korkut adı Kork-mak-Kork fiil kökünden gelir. Bu adın korkmak fiilinden türediğini Potenin'den naklen Orhan Şaik Gökyay verir. Diğer bir Türkolog Borovkov'a göre ise bu isim korkmak fiilinden türemiş Öğütçü-Tanrı Elçisi manasına gelen Korkudgan veya Korkudguci kelimelerinden gelir. Ata sözcüğü ise eski yeni Türk lehçelerinin tümünde baba-ecdat anlamlarında kullanıldığı gibi büyük hürmet gösterilen halk bilgeleri ve ozanlar için de kullanılmıştır. Bu duruma göre Korkut (Öğütçü veya Tanrı Elçisi) Ata (Büyük Halk Bilgesi veya Ozanı) ismi Korkut Ata'ya toplum tarafından verilmiş onun kişiliğine uygun bir unvan veya lakap olabilir..
Kaynak
-Çağların İçinden Türk Destanları-
... Göktürk destanlarında, boyları kurtuluşa götüren alp kişiler, Gök Börü soyundan gelen kadınlardan doğmuştur. Uygur destanındaki kadınlar ilahi bir niteliğe sahiptirler. Dede Korkut destanlarındaki kadınlar üstün niteliklere sahip alplarla boy ölçüşür, hatta zaman zaman onları yenecek kadar güçlü çıkarlar. Bu tip kadınlar destanlarda tesadüfi olarak yer almış değildir. Türkün budun üstünlüğü ve acuna buyruk olma ülküsünü kişiliklerinde yaşatan alpların hayat arkadaşı ve onlara insani vasıfların üstünde kişilik veren anaların aynı ülküyü ve hayat anlayışını yaşatacak veya devam ettirecek güçler olmaları Türk geleneğinin icabı olarak destanlarda işlenmiş ve yaşatılmışlardır.
"Yeryüzü Türkleri taşımağa kafi gelmiyordu, Batı'ya doğru yürüyüşlerinde, önlerinde köpeğe benzer (BÖRÜ-Kurt) bir hayvan bulunuyordu. Onlar da (Türkler) ona yetişemiyorlardı. Hayvan "Gök Börü" yürümek istediği zaman, "Göç" yani kalkın diye bağırıyor, Türkler de durduğu yere kadar onu takip ediyor ve orada çadırlarını kuruyorlardı. Uzun zaman yol göstererek, nihayet kaybolunca, Türkler de artık geldikleri yerde oturup kaldılar."
Sayfa 81Kitabı okudu