Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
Cengiz'in doğuşu
- Üç şafaktan beri, Tengri bana mavi bir baştankara kılığında görünüyor. Her sabah kuş aynı çadırın tepesine konuyor ve üç defa ötüyor... Cengiz! Cengiz! Cengiz! Sonra, kanatlarını açıyor, güneş ışınlarını yayarken, duman deliğinden bir gökkuşağı giriyor. Bu çadır, Kağanımızın çadırı. Tengri'nin işareti benim için kayanın üzerinden geçen çağlayan gibi, açık, geri çevrilmez: bana seçileni gösteriyor. Artık Temuçin yok! Tengri'nin yeryüzündeki iradesi Cengiz yaklaşsın.
Ne zaman seni düşünsem yalnızlığım aklıma gelir
Bir ürperti gibi derinden derine duyarım çaresizliğimi
Nedir bu gürültüler derim, bu top patlamaları
Nedir bu şakaklarımda zonklayan ağrı
İçimden dalga dalga boşanan gözyaşları ne
Bu hangi nehir ki uzayıp gider alabildiğine
Nedir bu ümitsizlik dolu bu kahır dolu yaşlar
Bu denizler altından kopup gelen fırtına
Bir çağlayan gibi uğultulu yaşlar...
Sayfa 162
Dürüst
insan, kendine özgü bir dine inandığı halde, kendisine aykırı olan
görüşleri, hatta dinleri bile tanıtma ve araştırma aşamasında o görüşe
muhalif değilmiş gibi ortaya koyan insandır
“Anladığım kadarı
ile sona doğru gidiyorum. Kendimde ihtiyarlık ve zayıflığı daha çok
hissediyorum. Bu durumum beni kafesten çıkmaya zorluyor. Buna
girişince de kanatlarım kırılıyor vücudum kan ve yara içinde kalıyor, nefesim kesilerek düşüyorum. Duvarlar daralıp, tavanlar alçalıp
pencereler sıkıştırdıkça, kaygan bir çukura düşmüş bir karınca gibi
oluyorum. Dertler çok ağırlaşmış, benim harikulade gücüm tahammül
edemez olmuş, dert tanelerini toplamak için sabrım kalmamış ve yine
iç dünyamın dışında her şey, bir takım hederler, siyahlıklar, kirlilikler,
kötülükler, facialar, musibetler, düşüşler, harabeler, sel, deprem, kıtlık,
kölelik, yabancılık, kendinden kopmalık, vesvese...
Kaldırırken kadehini bir başkasına söylediğin gibi hep yarasın
Nasibim yeryüzünde bir buğu, bir sis olmak!
Mademki her ateşe bir kere secde kıldım,
Ne göl oldum, ne havuz, ne çağlayan, ne ırmak,
Yatağını bulamayan sular gibi yayıldım...
Sayfa 211 - "Aşk İlahileri 13"Kitabı okudu
Sevdanın Adı Mekke
Dua dua yakarır kalpler, bir gün kavuşmak dileğiyle. Kiminin payına vuslat, kimine hasret düşse de bitmez sinelerde nehirler gibi çağlayan cezbe.
Sayfa 23
Çağlayan şelale
bir tutku gibi sardı onu: yüksek kayalar,
Dağ, derin ve kasveli orman,
renkleri ve biçimleri o zaman
bir arzu; bir duygu ve aşk,
başka çekime gerek olmayan,
verile düşünceyle ya da biraz ilgiyle
gözden ödünç alınmamış.
Öze dönüş fikrini tam burada anlıyorum
.......
Gördükçe her adımda Haremeyn'e yaklaşan
Mücahid Türk askerini
Rahmet olup çağlayan sular gibi çöllerde
Öz şefkatin sıcak kucağı acımızı katlanılabilir kılar, ıstırabın sert kenarlarını yumuşatan yatıştırıcı bir merheme dönüşür. Kendimize nazik bir arkadaş gibi davrandığımızda, acı çeken kişi rolünden yavaşça sıyrılırız. 'Evet, canım yanıyor. ama aynı zamanda kendimi önemsiyor ve kendim için endişe duyuyorum. Hem teselli eden hem de teselliye ihtiyaç duyan benim. İçimde şu anda hissettiğim acıdan daha fazlası var, ben de o acıya yürekten yanıt veriyorum.'
Hayatın ne kadar zor olduğuna dikkatimizi verdiğimizde, içinde bulunduğumuz an bir saniye önce olduğu kadar zor gelmemeye başlar. Deneyimimize yeni bir malzeme ekleyerek sıcak ve kuru bir çölde çağlayan serin bir şelalenin verdiği rahatlık hissini elde ederiz.
Sayfa 61 - Diyojen yayıncılık
bak, bedia! tabiat bize aşkı söylüyor. bu çağlayan sevinçten ağlamayı, şu çiçekler gülmeyi, şu dallar üzerindeki çift çift kuşlar sevişmeyi, şu dallar üzerinde söğüt, dallarıyla yine kendi eteğini öpüyor gibi olan vaziyetiyle âşıkça tapınmayı bize öğretiyor. bu musiki, bu aşk lisanı, hayatın aşktan, aşkın hayattan ibaret olduğunu bize anlatmak isteyerek aşksız bir hayatın hayat olamayacağını söylüyor.
“Nefs emanetindi...
niye şerli yolu seçtin?
sana asrın zor mu geldi?
cenneti bedava
gördün gibi sanki..
Uyan, kalk, sana saldırır sokaklar
sakın ona kanma adı üstü mel'un şeytan
nefsin ahir zaman ocağında durmaz kaynar
iffet dolu kalbini, kirletme hiç haramla.”
•Oğuzhan Çağlayan| İffet •
Süleymancılar ve Menzilciler gibi bazıları şeyhin fotoğrafına bakarak, onun kalbinden kendisine nurların bir çağlayan gibi aktığına odaklanır. Kişi kendini mezarda farz ederek, Allah ile arasında şeyhi vesile/aracı olduğunu düşünerek, onun alnına, iki kaşı arasına bakar. Son olarak mürit şeyhinin ruhaniyetinden yardım ister. Medet, himmet, istimdat ve bereket dilenir.
Sayfa 202 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
