Ara sıra gözlerimiz birbirini bulursa
Birden ısınıyor içim,
Birden ışıyor kitabın yaprakları,
Yaşadığımı hatırlıyorum
Bakıp gülerken.
Sayfa 119Kitabı okuyor
Bir nazlı kuşa benzer
Çocuk dediğin.
Ev ister, ekmek ister
Öpülmek okşanmak ister.
Cahit Külebi
Sayfa 154Kitabı okudu
Eritip yüreğimde sevgiyi, acıyı
özlemi Kurşun döker gibi döktüm tası.
Her biri bir başka biçim aldı.
Oyunlarda şeytanların aynası.
İşte doğrusu sözgelimi
Dokuyup yol üstüne attıklarım
Birer küçük köylü kilimi.
Üçüncü ustamdı kadınlar.
Tekdüze yaşantıya.
Kaynar dururlar semaver gibi.
Onlar öğretti bana sevgiyi.
Gözleri çıra gibi yanar.
Ak badem olur tenleri.
Güvercin kanadına benzer elleri.
İkinci ustamsa doğa
Şiirlerimde alın terim.
Bozkır türküsüyle doldu ciğerlerim.
Taşları düzleyen rüzgar gibi
Doğayla yontuldu dizelerim.
İlk ustam oldu benim halk
Belleğimde akıp giden ırmak...
Köylü diliyle türkü çağırdım
Onlarla gülüp ağlayarak.
Gökyüzü temiz tertemiz,
Oysa sen temiz değilsin.
Kimlerin kirlettiği deniz
Olduğunu bile bilemezsin,
Bütün güzellikleri, sevgiyi
Sen unutturdun bana tertemiz.
Sütten kesilmiş bu yaşımda
Arayıp duruyorum seni,
Özlem bulutları gökyüzünde
Balonlarda söndürüyor seni,
Ağulu gömlek gece gündüz
Çıkarıp atamıyorum seni.
Köylü yitmiş kırlarda dağlarda,
Toprak kısır ineklerin memesi gibi.
Em ha, em ha bir damla süt yok
Kentlere sığınanlarsa dalga dalga.
Birer isli lamba kasabalar
Kahveler dolusu insan ve sinek,
Bütün mutlulukları bir yüksük çay,
İskambil, tavla ve pineklemek.
Ş u Ankara kentinin sokaklarında
Mutsuz kediler, köpekler var.
Sen de mutsuz değil misin ey ozan,
Bezgin değil misin onlar kadar?
Ve halkın da değil mi baştan başa
Yoksul, umutsuz, bezgin?
Bir ağaç gibi kurumuş
Suyu çekilmiş ülkemizin.
İNSANLAR
İnsanlar, kimi iyi, kimi kötü.
İrini, pisliği, cerahati.
Kiminin yüreği taştan katı.
Kimininse Tanrıca şefkati.
Ama, hepimizin batar rahatı.
Kaybettik dönüşsüz saadeti.
Böyle hep dünyamızın adeti.
TEREKE
Daha ben ölmeden paylaşın
Sabrım zamanım karımın olsun.
İşte boş cüzdanım cebimde
Oğullarıma kalsın.
Dostlara bıraktım türküleri,
Gözlerimi delikanlılara.
Hayallerim hepsine yeter,
Bolca dağıtılsın kızlara.
Gövdemi şölen ettim böceklere,
Mezarıma milyonlarca dolsun.
Özgürlüğü duyardı saçlarım
Bütün şairlere selam olsun.
AVRAT
Gerdeğe girdiği gece
Utandı sustu.
Üç gün geçince
Zebani gibi olmuştu.
Kırkından sonra
Durmadı konuştu.
ELMA YİYEN KADIN
Dudakların elmadan etli
Böcek gibi kara gözlerin.
Sen mi tatlısın şaşırdım kaldım
Elma mı tatlı?
Benim kara böceğim baka baka
Isır bakalım elmayı daha.
Güzel olmaya güzeldin ya
Şimdi güzelsin iki katlı.