Nurullah Genç’in her kitabı ayrı güzellikte, ayrı lezzette. Hem bir o kadar aynı ama hem bir o kadar da farklı. Sayfalar değiştikçe gönlünüze dolan hüzün. Hele arkada bir fon çalıyorsa, o fonda da Cahit Oben çalıyorsa siz artık bu dünyanın insanı olmadığınızı anlıyorsunuz.
Rüveyda üçlemesi hikayesiyle, kalemiyle oldukça etkileyici. Sitare şiirinin eksikliğinden ötürü yazılmış olan şiir, İlahi komedyaya da atıfta bulunmuş. İnsanın dünya hayatını, arafta kalmasını ve ahiretini en güzel şekilde ifade etmiş. Bir abimizin deyimiyle Rüveyda neyi hayal ediyorsanız odur. “varlığı cinayettir memleketimde, yokluğun sükunettir kuşatır evrenimi” biliyoruz ki bu ülkede çok kişi dinini yaşarken damgalandı, ölüme mahkum edildi. İşte bu sebeple dökülmüş dizeler şairin kaleminden. Varlığı bir ölüm sebebi, ama yokluğu da hayatımızda büyük bir sessizlik. Ne onlu olmuş, ne onsuz. Yani peşinden koştuğunuz ne ise Rüveyda odur.
Rüveyda üçlemesinden sonra O’nun Gözlerini çok sevdim. Görenlerin gözleriyle bakmak ve gözlerinde kaybolmak duasıyla..
