Mina Urgan'ın bu biyografisini okurken yaşamadığım geçmiş gözümde bir film şeridi gibi geçti, hayatına birçok büyük adamı ve kadını sığdırmış bir dost canlısı insan olarak görüyorum kendisini ve kitabın sonunda da değindiği gibi eminim yazamadıkları yazdıklarının milyonda biri olabilir...
Kitapta kimler yok ki Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk, Ahmet Haşim, Yahya Kemal Beyatlı, Halide Edip Adıvar, Cahit Sıtkı Tarancı,Sait Faik Abasıyanık, Nazım Hikmet ve sayamadığım birçok büyük şahsiyet...
Gece kitabı okuduğum bir esnada Halide Edip Adıvarla olan bir anısı yüzümde istemsiz bir tebessüme neden oldu :) yazmak istiyorum...
''Başka bir gün Vahit Turhan'la konuşuyorduk. Halide Hanım da bizden biraz uzakta masada oturmuş bir şeyler yazıyordu. Vahit bir öğrencimizin adını unutmuş; o adı hatırlamam için, delikanlıyı bana anlatıyordu. ''Hani canım boylu poslu, çok yakışıklı bir oğlan'' deyince, bizi dinlemediğini sandığımız Halide Hanım yazısından başını kaldırdı; ikimize de ters ters bakarak '' maalesef bizim bölümde öyle bir öğrenci yok'' dedi.
Çoğunlukla birbirinden güzel kızlardan oluşan bölümümüzde ''öyle'' bir erkek öğrenci görünce de, Halide Hanım, ona iyi not vermekten kendini alamazdı. Bir sözlü sınavda, uzun boylu yakışıklı bir genç, hiçbir soruya yanıt vermemiş , hep susmuştu. Çocuk odadan çıkınca, sıfır alacağını sandık. Halide Hanım onu ''iyi'' ile geçirdi. Bizler ''aman efendim, nasıl olur? Hep sustu''diyerek karşı çıkınca. Halide Hanım, '' evet susuyor; çünkü düşünüyor. Düşünmesini bilene iyi not veririm ben'' diyerek kestirip attı.''
