Ben / Çizilmiş bir yaşama atanmışım gibi.
-Cahit Zarifoğlu, Yedi Güzel Adam
Sayfa 223Kitabı okuyor
Devir insan devri
Geçti geçti
İnsan geçti
Et geçti kan geçti
Göz geçti
Gelenler
Yeni gelen yeniden sonradan gelen
Geçti geçti
Sayfa 29Kitabı okuyor
içim ey içim bu yolculuk nereye
yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin
İnsan hayada ve tanrıdadır
Sayfa 40Kitabı okuyor
İçim;
ey içim!
Bu yolculuk;
nereye?
Yine;
bir şehrin ölümünü başlatıyor gibisin!..
Hayret ve varolma tıkandı
Hayret ve hayâ tıkandı
Hayret ve hayret ve hayret
İlk kez geriye dönmek gerekiyor
Dağları yokladınız mı dilsiz duranları
Bir de kulak kesilince
Dağ konuşur - Hayır konuşmaz mı
Sayfa 83 - Ketebe YayınlarıKitabı okuyor
Taşın kendine mahsus bir sesi vardır
Sayfa 84 - Ketebe YayınlarıKitabı okuyor
Önce yeryüzünde yoktunuz - bir kadın ki
Rahminde boğmadı sizi annenizdir
Buluşunuz değildir anne - doğuranınızdır
(Anne boğmaz doğurur)
Nasıl ki doğdunuz ve buldunuz annenizdir…
Sayfa 70Kitabı okuyor
G i d i y o r dansöz gibi
Yere ve göğe açık avucunda o kan
O işlem onda güvercin ve sevap
Onlarda en ağrımalı yara
Ve yollanıyor o güvercin onlara
Güvercin değişiyor gittikçe ondan
Güvercin değişiyor vardıkça onlara
Dağ ağaçsız ve yalnızca
Gökle alıp veriyordu
Değdir hecin yüzünü yüzüme
Anla yüreğim bir çarpıntı bellemiş
Anla ne demeye bellemiş
Yorgun sığırlar Geceyi oldurup
Çekip getiren koyunlar Evi çevirsin korkuları çoğaltsın
Sofraya karşı bir beygir sureti vursun da Çocuklar sofrada bir çıra gibi yansın da Anla şu dağla bu dağın yanında Anla hayatta Bir gelip gelmemene yaslanmışım
(Dağlara gitmeli ağaçlara mağaralara ne zaman)
Düşünün yaylaları ağız'ları dürüst çiçekleri Kırların hünerli hayvanlarını İnsanı hür yatırıp hür kaldıran buğday hakikatını
Düşünün zekânın doluluğunu - bir emanet olduğunu
Kullanın çocukluğunuzu
Kırılır
(" _ en çok onlar mı )
(" _ en çok onlar)
Ben de dirilir miyim öldükten sonra /Ruhum da dirilir mi öldükten sonra/
Ben de /hesap verebilir miyim/ öldükten sonra
Derslerime çalışır büyüklerimi dinlersem"