"İyi ki geldin!
yüreğimin zarif acısı.."
Baş harfleri ACZ olan, hayatın aciz ve zarif kulu 
Cahit Zarifoğlu
Bir insan ne kadar isminin özelliklerini taşıyabilirse üzerinde, işte o kadar ismiyle müstesna bir kişi.
Benim şiirle tanışmam, yedi güzel adam sayesinde olmuştu. İçlerinden biri de, sevgili Cahit Zarifoğlu olunca, kitabını okumamak benim için sadece büyük bir kayıp olmaz, ayrıca utanç duyardım.
Şairler, yazarlar yalnızca yazmak için yazmazlar. "Bu hayatta ben de vardım, bunlar da benim eserim, vasiyetim" diye yazarlar.
Cahit Zarifoğlu şiirlerini okumaya başladığınız da, önceden okumuş olduğunuz şiirlerden büyük bir fark görmek mümkün. Öyle hisli yazmış ki her cümlesini, okudukça beynimde dans eder kelimeler..
Okudukça kapılırım her kelimesine, sanki yazarken oradaymışım gibi. Kafanızda şiiri betimlemek çok kolay. İşte böyle bir yazar..
Kara Lisenin en büyük armağanlarından, Berat Hanımın kıymetli eşi, yedi güzel adamın artisti, canım Zarifoğlu..
Mekanı cennet, şiirleri bize emanet...
.
İyi ki geldin!
Yüreğimin zarif acısı...
.
âh zarif adam!
İnsan da dahil eşyaya duyulan sevgi kelimeyledir. Onunla başlar, “birden sevdim” deriz, ya da “çok seviyor” deriz, bakın kelimesiz anlayamıyoruz bu sevgiyi. Ve bu sevgi, kelimeleri hangi tertip içinde kullanırsak kullanalım, yüksekliği kelimenin yüksekliği kadardır. Ve “ sevgi öldü”, “ artık sevmiyor” dediğimizde, sevgi kelimeyle çeker gider.
”İyi ki geldin,
yüreğimin zarif acısı...”
"Geçiyor, pervasızca geçiyor
Çıngıraklı kuyruğunu sallayıp zaman
Artık soğuk ve kimsesiz geçtiğimiz sokaklar
Zarif bir hüzünle çiziyor aklımda seni gece
Boşlukta kırık bir dal yüreğim, kederiyle sallanan"
