Ve ben ki her insanı küçük bir hikâye gibi okuyup geçmeyi büyük adamlığın şanından addetmek isterim, bu kız bende hayatımın sonuna kadar bitirmeye imkan olmayan muazzam bir kitap tesiri yaptı.
Artık çocuk ağlıyor, kadın ağlıyor, sema ağlıyor, her şey ağlıyordu. Bütün bu ağlamalara, gözünden yaş akıtmadığı halde, efenin ağlayan kalbi cevap veriyordu.
Sana da tekrar ediyorum : Kafalarımızı birleştirelim, bu şekilde kâinatla daha güzel alay edeceğiz...
Çünkü dünya... alay etmekten başka bir şeye yaramaz...