Shakespeare'nin okuduğum 41. Eseri! Sadece 1 eseri kaldı okumadığım, o da yakında...
Bu eserinde birbirini çok seven iki kuzeni göreceğiz. Bu kuzenleri zindana atarlar. Ahanda kuru fasulyenin faydaları burada ortaya çıkar! Zindancının kızı vardır. İkisi de aşık olur bu kıza. İşte kavga başlar dıt sesiyle. O diyor benim, bu diyor benim. Bende diyorum ikinizin de değil benim! Şaka bir yana eser güzeldi. Kıskançlık göreceğiz. Aşkı tadacağız...
-Ah ah, yüzümden okuyamazsınız kederimi Yanaklarımdan aşağı inen gözyaşları
Yanıltabilir sizi;
Tıpkı suyun altındaki çakıl taşları gibi,
Bozulan, kırılan, çarpık biçimleri...
-Sıkı bir bağ ve bilinçle oluşmuş, birbirlerine ihtiyaçları var,
Tıpkı aynı kökten beslenen ağaçlar gibi.
-Elveda pencerem;
Kaba saba rüzgarlar incitmesin seni.
Sevgili leydim, acı nedir bilmiyorsan,
Acım düşlerine girsin... Hadi şimdi göm beni.