Geride bırakıp belleğinden kolayca silebileceğini zannettiğin tüm o eski anılar bir gün çalar kapını. Büyütürler ve öğretirler sana da.
Ve Güç Sende Olsun
Yapılması gerekenleri yapmadığın zamanlar
Bulman gereken insanları bulmadığın zamanlar
Sana verilen nimetleri paylaşmadığın zamanlar
İmtihanın en büyüğü kapını çalar
Her insanın bir hayat mücadelesi var
Mutluluğun onları anlayabildiğin kadar
Sadece senin doğruların yok
Allah herkesin Allah'ı
Bir insan kimsenin
Gözlerinde aradım bendimi,
Sokaklarda arıyorum bedenini.
Gülüşünü görüyorum uzaklardan,
Gözlerini görüyorum yakınlardan.
Saatler geçiyor istemsizce,
Günüm geçiyor nedensizce.
Seni bekler bu yar kaç gecedir.
Bekliyor kapında kaç nedendir.
Düşünür dururum yarınlara,
Kalemimle anlatırım seni onlara.
Değişir mi bu dünyanın kaderi
Kapını çalar bekler ardında gülleri.
Aşk mıdır, onu düşündüren?
Yalnızlık mıdır onu hissettiren?
Göz yaşlarım dolar kenarda,
Beni bir görse, elimi tutsada.
Kalır mı onca dert keder,
Geçer gider dünler bugünler.
Anlatınca anladım sebebini,
Kendimi hatırladım, nedenini.
Bu sözlerim benim yarınım,
Şimdi dizinin yanıdır benim tahtım.
Hayal dünyası
Ölüm diye bir gerçek var ve biz o yokmuşçasına birbirimizi kırıyoruz, yaralıyoruz belki gerçekleşecek ölümden sonra bile bize birbirimize zarar verecek hatalar yapıyoruz. Dilimiz, elimiz, aklımız en önemlisi de kalbimizi hapis olmuş bu dünyaya hiç bitmeyecek bir rüyadaymışız gibi yaşamaya devam ediyoruz. Öyle olmuyor maalesef gün geliyor gitmez, ölmez dediğimiz tüm sevdiklerimiz ölüyor ve biz sadece arkasından ya söylediklerimiz için ya da söyleyemediklerimiz için pişmanlıkla bakıyoruz. Her ölüm yaklaştığında bir daha yapamayacağız diyip tekrar tekrar aynı hataya düşüyoruz. Böyle olmamalı tamamen çıkarmalıyız hayatımızda birbirimizi üzmeyi. Tamam Polyanna gibi dolaşamayız etrafta ama çok daha dikkat etmeliyiz. Ölüm bu gelmez dediğin anda kapını çalar her şey için çok geç olur.
Birgün bensizlik çalar kapını. Benli dünleri düşünür avunursun… Sanma ki yalanlar içinde, ben gibi bir doğru bulursun.
Bir gün bensizlik çalar kapını.
Benli günleri düşünür avunursun...
Sanma ki yalanlar içinde, ben gibi bir doğru bulursun...
Nazım Hikmet Ran
Senin de bir gün yüreğin yanar
Yaşların akar içine dolar
Dalında açan çiçeğin solar
Pişmanlık gelir kapını çalar
Ayrılık Sevdaya Dahil
Açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış
İçimde keder
Uzak bir telefonda ağlayan
Yağmurlu genç kadın…
yağmurlu genç kadın
rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
yağmurlu genç kadın
rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
Ayrılık Sevdaya Dahil
Açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvarlanmış içimde kader
Uzak bir telefonda ağlayan yağmurlu genç kadın
Rüzgar uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
Mor kıvılcımlar geçiyor dağınık yalnızlığımdan
Onu çok arıyorum onu çok arıyorum
Heryerimde vücudumun ağır yanık sızıları
Bir
"Yarın aynı günahı işleyecek bile olsan, bugünkü günahına tevbe et!
Belki ecel kapını çalar en azından amel defterinde bir tevben olsun."
İmâm Gazâli (Ks)🍂
Ayrılık Sevdaya Dahil
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın