youtube.com/watch?v=3tq5TLp...
Beethoven'ın "Ay ışığı sonatı" eşliğinde başlayalım.
Önemli bir tiyatro oyununu izlemeye gittikten sonra eğer oyunu anlayamadıysam, oyunun kitabını okur bir daha giderim tiyatrosuna. Ya da tam tersi; kitabı okur, tiyatroya gider bir daha kitabını okurum :) Ay ışığında şamata da benim için öyle
Ayışığında Çalışkur Apartmanı benim değerlimdir. Haldun Taner ilk versiyonunun yanında, gelen eleştirilerden dolayı ikinci versiyonunu da yayınlamış. Eleştiri sahipleri, öyküden rahatsız olanlar. Yani yarası olup da gocunanlar. Haldun Taner'in eleştirileri nasıl tiye aldığını görmek çook keyifli oldu benim için
Tiyatro oyunlarıyla tanıdığımız Haldun Taner'in kısa öyküsü Ayışığında Çalışkur ama sıradan bir öykü kitabı değil bu.
Kitap 4 bölümden oluşuyor: ilk bölümde Çalışkur Apartmanı'nın bir gecesinin hikâyesini anlatılıyor. İkinci bölümde ise bu hikâyeye gelen eleştirilere yer veriyor. Üçüncü bölüm bu tepkilere göre hikâyenin tekrar kurgulanması. Dördüncü bölümde de yeni kurguya gelen tepkilerle kitap son buluyor.
Hikâyenin ilk yazılan hâli daha gerçekçi geliyor, her ne kadar kabul etmesek de; dışarıdan çok iyi görünen insanlığın aslında kendi hâlinde ve kendi mekanındayken nasıl yozlaşabildiğini çok güzel anlatmış Haldun Taner ve insanlara görünüşü üzerinden nasıl değer verdiğimizi.
Tabii, bu gerçekler kimsenin işine gelmiyor ve hemen yazara eleştirilerini (Buralar da kurgunun parçası) sunuyorlar. Yazarımız da o eleştirilere göre kelime kelime değiştiriyor hikâyeyi. Hikâyenin yeni hâli eleştirenlerin ve hikâye kahramanlarının sadece görünen yüzleri gibi tertemiz ve bir o kadar da onlar gibi riyâkar bir hâle geliyor.
Gerçekten çok farklı ve keyifli bir kitap, naçizane tavsiyemdir. Bu arada kitap, "Ayışığında Şamata" adıyla tiyatroya da uyarlanmış.
İlk defa bu tarz bir kitap okudum, Haldun Taner farkı bu olsa gerek.
Kitap dört bölümden oluşuyor. Birinci bölümde Çalışkur Apartmanı'nın sıradan bir günü tüm çıplaklığı ile anlatılıyor. İkinci bölümde bu anlatıma gelen son derece olumsuz eleştiriler, tehditler yer alıyor. Üçüncü bölüm bu eleştirilerle yeniden kurgulanmış, tabir-i caizse usturuplu bir şekilde yazılmış. Bence bu kitabı farklı yapan kısım da burası. Kahkaha atarak okudum diyebilirim. Yok böyle bir polyannacılık:) Dördüncü bölüm de yine hikâyenin son haline gelen,bu kez son derece olumlu, iltifatlar içeren kısım.
Şahsi düşüncemdir: Namustan,edepten,dürüstlükten en çok kim bahsediyorsa muhtemelen onda bir terslik vardır. Yani kısaca yarası olan gocunur.
Kesinlikle tavsiye ederim okumanızı.
#okumakneguzelsey
Haldun Taner, daha çok tiyatro eserleri sebebiyle bildiğim ve öyküleri hakkında bihaber olduğum bir yazardı. Yazarın ilk okuduğum öyküsü Ayışığında Çalışkur oldu. Yazarın edebiyat çevrelerinden çok tiyatro çevrelerince sahiplenilmesi mizahın yeriyle alakalı bir konu olarak gösterilmektedir. Sosyal gerçekçi bir edebiyatın hakim olduğu yıllarda
