Tao Te Ching / Çağrışımlar (kitabın tamamı-2)
Tao Te Ching (Çağrışımlar/kitabın tamamı 2)
ÇAĞRIŞIMLARIN DEVAMI:
Huzuru kırmızıyla nitelendirirlim. O halde mutlu olmak için ya elimize kırmızı boya alıp bütün alemi kırmızıya boyamamız gerekir. Bu ise mümkün değildir. Ya da kırmızı gözlük takmamız gerekir. Eğer kırmızı gözlük takarsak bütün alemi kırmızı görürüz. İşte bu misaldeki kırmızı gözlük iman gözlüğüdür. İnsan, her şeyin yerli yerinde olduğunu, başına gelen şeylerin hikmetsiz olmadığını, her şeyin bir amaç için bize verildigini ancak iman gözlüğünü takınca keşfeder. Yoksa her şeye itiraz eder, her şeyden rahatsız olur. Birinci yol olan bütün kainatı kırmızıya boyamak, bütün mevcudatı değiştirmeye çalışmaktır ve değişen şartlara göre sürekli kendini değiştirmeye çalışmak, bir insanın huzurunu, mutluluğunu elinden alacaktır. Çünkü şartlara inanan, şartlarla birlikte değişmek zorundadır. Allah’a inananı ise değişmeye ihtiyacı yoktur, çünkü Allah değişmeyendir. Allah’a bağlanan, değişen şartlarda tıpkı Efendimiz gibi değişmeyen bir kul olur. Zira Resulullah’ın hayatında şartlar sürekli değişse de Onun, Allah’a inancı ve yaklaşımı hiçbir zaman değişmemiştir.
Mesele; Carpe Diem
Toplumun ve bilakis gençler olarak bizlerin, geleceği yok sayarak yaşamaya çalışması, içinde bulunduğumuz anlaşılmaz durumun sebebi olduğunu düşünüyorum. Amaçsızlık! Şimdi eğer ki gelecek için bir anlamı varsa değerli ve önemli, geçmiş de şimdiye hizmet ediyorsa önemli oluyor. Bizler ise geçmişimizi değersiz, geleceğimizi önemsiz, şimdiyi ise yalnızca basit bir an olarak görüyoruz. Bu tutunduğumuz "carpe diem" mottosu anlamdan yoksun olduğundan bizleri uğruna çokça şey feda edebileceğimiz manadan alıkoyuyor. Gelecek uğruna şimdi çalışan insanları ise yarı alaycı şekilde eleştiriyoruz. Korkarım ki her şey bittiğinde, içinde bulunduğumuz durum bizleri geçmişe küskün, şimdiye sitemkar, geleceğe ise karamsar bakmamızı sağlayacak.
Dinde ise ahiret hayatının varlığı bizlere net şekilde gelecek için çabalamayı anlatıyor. Amaç uğruna şimdi çalışmak. Bu perspektiften bakarsak amaçsızlık bizleri yıkıma götürecekse, insan hayatı sona erdiğinde bir amacı yoksa ahiret düşüncesinin insanda olmayışı çok yıkıcı bir düşünce olsa gerek.
"Bir: Ayaklarına değil yukarı, yıldızlara doğru bak.
İki: Asla çalışmayı bırakma. Çalışmak hayatına anlam ve amaç katar, bunlardan yoksun bir hayat boştur.
Üç: Aşkı bulacak kadar şanslıysan aşkın varlığının bilincinde ol ve onu asla bir kenara atma."
