460 DEVAMI YAZILACAK BİR ÖYKÜ DAHA
Sermayesi buzdan hayatlar!
Çocukluğunun büyük bir bölümün geçtiği Ankara’ya yine gelmişti. Bu defa ki gelişi öncekilerinden biri hariç çok farklıydı. Ankara’dan uzak yerlerde başlayan hayatı için ilk Ankara ziyareti, çocukluğunda büyük bir yer kaplayan kuzeni Leyla’nın düğünü için olmuştu.
Sonra ki gelişleri, hayatın olağan akışı
T. S. ELIOT - ÇORAK ÜLKE
T.S.Elliot için zorlanmadık tabii ki. Şimdilik Suphi Aytemur çevirsini ekledik. Daha güzel bir çeviri bulunca değiştirebiliriz ama. İyi okumalar.
`nam sibyllam quidem cumis ego ipse
oculis meis vidi in ampulla pendere,
et cum illi pueri dicerent: sibulla ti thelis;
respondebat illa: apothanein tehelo.' (1)
ezra pound için
il
Nevzat Çelik
Müebbet Türküsü
1
önce kol sonra sürgü sonra anahtar açılır kapı
itilirim sırtımdan ben ebedi kiracı kesilmiş hükmüm
önce sürgü sonra kol sonra anahtar kapanır kapı
bir ömür boyu diri diri içmek için gövdemi
dolanır bacaklarıma balçık gibi ağır bir karanlık
çırpınsam küçücük pencerede çifte çapraz parmaklık
üstünde yüzüme örtülür
Arap kızı (öykü)
...
Arap kızı camdan bakmıyor...
“Yağmur yağıyor,
seller akıyor
Arap kızı
camdan bakıyor.”
Çocukluk yıllarımızdan belleğimizde kalan bu çocuk tekerlemesini hâlâ anımsayanlar vardır içimizde. Hani şu; yağmur yağarken sokakta oynayan çocuklara katılamadığı için yalnızca
camdan bakan Arap kızından söz eden çocuk tekerlemesi. Peki, kimdir bu Arap kızı? Kim olacak? Osmanlının “Yedi iklime hakim olmak için” kuzeyden güneye, batıdan doğuya yayılma politikası nedeniyle savaşlarda ele geçirilip Osmanlı mülküne getirilen kölelerden yalnızca biri…
Çocuk olmasına bakılmaksızın saraylarda, konaklarda hizmetçi olarak kullanılan, yetişkinliğinde Arap bacı olarak hizmetçiliği süren Arap kızlarından, kadınlarından yalnızca biri… Küçük kız, herkesten önce kalkıp ocağı yakar, evi süpürür.
Bebeğe bakar, odun kırar; o dönemde yapılması gereken işler her neyse onların hepsini yapar. Bir ara sokaktan gelen çocuk gülüşmelerini işitip cama koşar. O da her çocuk gibi sokağa çıkıp oyun oynamak ister ama çıkamaz, evin çocukları sokakta oynarken o yalnızca camdan bakabilir.Her duyduğumda ya da okuduğumda; ana kucağından alınıp uzak iklimlere sürüklenen, yurdundan yuvasından koparılan çocukların acısını derinden duyumsadığım bu tekerleme, günümüzde sık sık düşüyor aklıma.
Gülsüm Cengiz
Camdan Bakan Kız
Ne zaman bu kadar hırs dolu olduk? Ne zaman bu denli kendi benliklerimizden vazgeçip başkalarının yaşamlarına özenip, onlar gibi olmaya karar verdik?
