Bir insanı öldürmek için her zaman nedenler vardır. Buna karşın onun yaşamasını haklı çıkaracak bir şey bulmak olanaksızdır. İşte bu yüzden suç daima kendine bir avukat bulur masumiyet ise sadece bazen.
Hastalar ailelerinden uzakta ölüyorlardı ve geceyi ölü başında bekleyerek geçirme geleneği onlara yasaklanmıştı; şöyle ki, akşam ölmüş bir kişi gece tek başına bırakılıyor, gündüz ölense hiç beklemeden gündüz gömülüyordu. Tabii ki aileye haber veriliyordu, ama çoğunlukla, aile hastanın yanında yaşamışsa, karantina altında olduğundan evden çıkamıyordu. Aile ölenden ayrı yaşamışsa, ölü yıkanıp tabuta konduktan sonra, mezarlığa gidiş için belirtilen saatte orada bulunuyordu.
"Burada mutluysan, niye gidiyorsun, anlamıyorum, demişti ona Catherine.
-Sevilmek tehlikesini yaşayacaktım küçük Catherine ve bu da benim mutlu olmamı engelleyecekti."