Good Will Hunting (Can Dostum) filminin bir sahnesinde gözlerim dolar her seferinde. Terapist olan Sean'ın elinde danışanı Will'in çocukken maruz kaldığı şiddetin fotoğraflı belgeleri vardır. Ve ağzından çıkan tek cümle "Senin suçun değil"dir. Her izleyişimde benim kabahatim olmadığı halde kabahati kendimde aradığım, kendime kızdığım, kendimi sorumlu tuttuğum onca şey düşer zihnime. Eğer sen de geçmişin yüzünden, hissettiklerin yüzünden, düşüncelerin yüzünden kendini suçluyorsan bil ki senin suçun değil! Şimdilik inanmıyor olabilirsin… Zihnin bilse de, kalbin hazır olmayabilir. Olsun... Senin suçun değil. Senin suçun değil ama senin sorumluluğun. Zira bizim elimizde acıyan yerlerimize nasıl bakacağımız. Her birimizin bu sahnedeki terapist gibi bir iç sese ihtiyacı var belki de, bize nazikçe "senin suçun değil" diyecek, bunu tekrar tekrar, yılmadan söyleyecek bir sese, bir can dosta.