"Yanlışa yanlış diyebilme gücünü kendimde bulabiliyorum. Acı çeken hangi etnik kökenden, hangi sosyo-ekonomik düzeyden olursa olsun, canı yanan köpek de olsa, ağaç da olsa ; haksızlığa uğrayan can dostum da olsa, düşmanım da olsa yanındayım.
Haksızlığın ve açgözlülüğün karşısındayım. Allah kimseyi şaşırtmasın."
Sayfa 97 - KA KİTAP YAYINLARIKitabı okudu
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Oy ölüm sen de ölesin..
"Ellerin fotoğrafını çektim. Yalnızlığın
fotoğrafını çekemedim.
Türkülerin, ağıtların fotoğrafını çekemedim.
Çaresizliğin fotoğrafını çekemedim.
Çılgınlığın fotoğrafını çekemedim.*
Ferit Edgü
Türk öykücü, şair, romancı, deneme yazarı.
Yazar ile coğrafyanın kader olduğu bir bölgeye yolculuğa çıkıyoruz. Hakkari
Necip Fazıl rahmetli:
Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın, Gündüz geceye muhtaç; bana da sen lazımsın.
Ey düşmanım sen benim ifadem ve hızımsın
Gündüz geceye muhtaç,bana da sen lazımsın.
Necip Fazıl Kısakürek der ki:
“Ey düşmanım sen benim ifadem ve hızımsın
Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın”
Kurdun oyunları tak etmiş köpeğin canına, mesleki namusunu kurtarmak için kurdun inine ziyarete gitmiş.
– Seni anlamıyorum sanma kurt kardeş. Karnın acıkınca, sana yemek veren bir sahibin olmadığı için çareyi hırsızlıkta buluyorsun. Yine de doğrusu yakışmıyor sana kendinden küçükle uğraşmak. Senin gibi güçlü biri körpe kuzularla değil; aslanla, kaplanla savaşmalı.
Gülmüş kurt, demiş ki:
– Sevgili arkadaşım, biz seninle uzaktan kuzen sayılırız ama çok da farklıyız. Sen kendinden güçlü birinin hizmetine girmiş, kendi gözünü bırakıp dünyayı onun gözüyle görür olmuşsun. Bense bağımsız yaşar, karşıma çıkan fırsatları ayrım yapmadan değerlendirerek hayatta kalırım. Dostum da bellidir, düşmanım da; hatta benim kime dost, kime düşman olduğum da. Örneğin koyunlar onların can düşmanı olduğumu bilir. Senin sahibinse onların dostu gibi görünür, yemek verir, barınacak yer verir, canı istediğinde de kesip yiyiverir. Daha da beteri satar onların canlarını, dünyada can satıp geçinmek kadar kötü şey var mı? Söyle bakalım, hangi düşman daha dürüst ve daha hayırlı?
Düşüne düşüne dönmüş çoban köpeği sürünün yanına. Şöyle bir bakmış koyunlara, hak vermiş kurda.
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
Necip fazıl rahmetli:
Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç; bana da sen lazımsın.
.
Oy ölüm
Can düşmanım
Ne kadar kısa yaşıyoruz
Ne uzun ölüyoruz
Oy ölüm
Sen de ölesin
Tam Üstada yaraşır biçimde. Bıçak gibi..
Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın,
Gündüz geceye muhtaç; bana da sen lazımsın,
Necip Fazıl
Sayfa 24 - Babıali KültürKitabı okudu
Cehennemi iyi tanıyorum, çünkü onu arada sırada içimde taşıyorum.
Sayfa 49Kitabı okudu
