İnsanlar hasta, engelli veya yaşlı oldukları için ölmezler...
Dünyaya geldikleri için ölürler...
Bedenlerdeki engeller sıratı geçmeye mani değildir. Ama beyinlerdeki engeller geçirtmez sıratı.
İnsan birini yarı yolda bırakacaksa berce hic başlamamalı. Çünkü bırakılan mesa kişi ne geriye dönebiliyor ne de ileriye gidebiliyor. Olduğu yerde çakılı kalıyor. Ve giden bir gün geriye dönmek isterse hiçbir şeyi bıraktığı gibi bulamıyor. Çünkü ben şey bırakıldığında düşer, parçalanır...
Tam iyiyim, bir şeyim yok diyorum. Sonra zar zor yutkunuyorum. İnsan cümle alemi kadındırsa bile kendini kandıramıyor. Gönül yorgunluğu bu, öyle ayak uzatınca geçmiyor ki...
Bazen mevsim gönül yarası gibidir. Ne giysen üşütür. Üşüyorum ve hep sana mektuplar biriktiriyorum. Haberin yok ama ben sana defalarca küsüyor, dayanamayıp yeniden barışıyorum...