En derin yaralarla başlar en derin gülücükler...
En yüksek uçurumlardan düşerken öğrenirsin uçmayı...
En derin denislerde boğula boğula becerirsin tek bir nefesle yaşamayı...
Öyle ya güzelim!
Ne kadar uzun olursa olsun ömür, gelip bir anın yanı başında seraba dönüşüyor, tükeniyor.
Hep, bu anı uzaklarda bir yere iteleyerek avunduk, meçhul zamanlara saklayarak oyalandık.
Oysa, her an bir önceki anın ölüsü değil miydik? Ve sen ve son an...
Diğer anlardan hiç farklı değilmiş. Geride ister bir yıl, ister bin yıl
Yorum Ve Şiir Bana Aittir / Oysa Herkes Beni Güleç Tanır
youtube.com/watch?v=vFCBWSd...
Oysa Herkes Beni Güleç Tanır
Yalnızlığım saklı durur zulamda
Tebessümler takarım her sabaha
Muş gibi yaparım günün telaşında
Oysa gün gecenin zülfüne değdiğinde
Bir yılkı atı soluyarak çeker bütün yükümü
Getirir heybesinde günden kalan ne varsa azar azar
Sebebine âmâ olduğum atlasıma dokurum
Hiçlikten gülkurusu bir renk iliştiririm
Lacivert geceme sen diye düğümlerim
El ayak çekilince yıldızları toplar gecenin ferini söndürürüm
Ve gözümden iki damla yaş akar yüreğimden sen geçerken
Topuk topuk izin kalır can kırığı, yâr kesiği sızım kalır
Ve tan atarken yastığımda gizin kalır, oysa herkes beni güleç tanır
27.11.2017