Made serisinin ikinci kitabında Gianna ve Christian'dan bahsediliyor. Gianna garip kıyafetler giyen, dünyayı umursamayan biri. Christian ise düzen manyağı, Gianna'ya takıntılı bir manyak. Manyak diyorum çünkü gerçekten anlamsız sinir olduğum yerler vardı. Bu yorum spoiler olacak baştan söylemiş olayım. Bu Gianna bir adamla evdeyken Christian silaha susturucu takıp evi basıyor ve adamı öldürüyor. Adamın hiçbir suçu yok sırf bak öyle yaparsan ben de böyle yaparım mantığıyla bir adamı daha bu şekilde öldürüyor. Yani hadi bu kadar taktın kafayı kıza. Kocası öldükten sonra yakasını da bırakmadın. E o zaman Nico'nun babasıyla evliyken de bırakmasaydın. Gördüğün anda yıllarca yok olmasaydın. Ne yani gücün ona değil ama diğerlerine mi yetti. Christian'ın geçmişine ise diyecek sözüm yok. Gerçekten çok kötü şeylerdi. Zaten bu manyaklığının sebebi bu.
Ama okurken aşırı derecede Can Manay izliyormuş gibi hissettim. Hani o kadar olur. Nico'ya da sinir oldum. Zaten ilk kitapta da erkek benim benim dediğim tarzı bir karakterdi. Bu kitapta iki üç sahnesi var onda da karıma sorsam benimle evlenmezdi bende sormadım evlendim, yok işte bir kadınla evlenmezsen kadın başka gözle görünürmüş -hafifletiyorum bundan daha kötü kelimelerle ifade etti- falan filan. Kitapların tek iyi özelliği aşırı kolay okunması ve çaresizlik olması. Ama ikinci kitap da kesinlikle Dark Roman değildi.
Serinin ilk kitabını bitirdikten sonra bu kitabı daha çok merak etmiştim. Çünkü ilk kitapta Gianna çok hoşuma gitmişti. Kendini olduğu gibi kabul edip seven ve başkalarının düşüncelerine göre yaşamayan insanlar hem gerçek hayatta hem de kitaplarda daima ilgimi çekmiştir.
Christian'ı gerçekten çok sevdim. Ben de hafif takıntılı bir insan olduğum için onunla birçok ortam yönümü buldum ve onun bakış açısını okumak gerçekten çok hoşuma gitti. Kitaplarda 2 karakterin bakış açısına da yer verilmesini kesinlikle destekliyorum. Kitaba çok farklı renkler katıyor.
İlk kitaptaki Nicholas'ın "sert erkek" imajından sonra bu kitap da hoşuma gitmez diye düşünüyordum ama Christian beni çok şaşırttı. Beklentimin tamamen tersiydi.
Her neyse ne olsa kurgusal karakter. Arada bir Can Manay (Fi) ile ortak yönlerini kesfetsem de çok daha sempati duyduğumu söyleyebilirim.
Mesleğini doğru yapmak için cesaret yetmez, aynı anda kocaman bir yürek ister. Ama o yürek çelikten yapılmıyor. Bir süre sonra el bombası gibi gümlüyor. O yüreği zamansız gümletmeyelim Ali. Zalimleri sevindirmenin âlemi yok.
Kitabin dili gayet akıcıydı. Karışık ilerlemiyor. İlk öykü olan Aşkımız Eski Bir Roman' daki psikiyatri Zihni Hoşgör, Fi Çi Pi serisindeki Can Manay karakterini de andırmıyor degildi. Bu öyküdeki kurban Edip Bey, psikolojik rahatsızlığı yüzünden psikiyatri Zihni Bey' e gider. İşler daha karmaşık hale gelir. Başkomser Nevzat ve Komser Ali olaya el atar.
Okuyacaklara tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim.
