Yetiş ey keştibânım büsbütün deryada yangın var.
Değil derya yalnız cümle hep sahrada yangın var.
Erişti nev-bahar vakti figana başladı bülbül.
Değil yalnız bülbül ol gül-i ra'nâda yangın var.
Siz sadece denizin yandığını görüyorsunuz ama sadece deniz değil çöllerde yanıyor
Bahar geldi ve bülbül figana başladı, bülbülün içli içli bağırdığına bakmayın siz, gülde yanıyor...
Yerin altında en çok ne var diye sordu Behlül Dânâ, Harun Reşid'e; Herhalde ölüler" deyince, "yok, ölülerin pişmanlıkları dedi Behlül Dânâ...
Sayfa 31Kitabı okudu
Camı ayna yapmak için arkasına çamur sıvarlar. O zenaatı bilmeyenler, yazık oldu cama. Mahvoldu parlak cam derler...
Sayfa 48Kitabı okudu
Zamanın birinde Bekri Mustafa diye bir adam varmış. Hiç ayık gezdiğini gören olmamış.
Bir gün bir cenaze namazında imam ve müezzinde bir boşluk var. Bakmışlar Bekri Mustafa da orada. Cübbe var sarık var. Herşey tam tekmil,birşey zannetmişler. Cenaze namazını kıldırırmısın demişler. Bozuntuya vermemiş bizimki. Kıldırmış namazı.
Namazdan sonra tabutun yanına varmış. Merhumun kulağına birşeyler söylüyor. Cemaat "ya sen ne söylüyorsun" demişler.
Bekri Mustafa da demişki:"Sen gittiğin zaman ahirette sana sorarlar;dünya ne alemde diye. Yeni geldin anlat derler. Lafı uzatma de ki ; Bekri Mustafa imam oldu, onlar anlar...
Sayfa 57Kitabı okudu
"Kalem kec-dil, mürekkeb rû-siyeh, kağıt dü-rû bilmem,
Kimi etsem o şûha arz-ı hâlim yazmada mahrem?"
Kalem eğri dilli, mürekkep siyah yüzlü, kağıt iki yüzlü! Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım?
Sayfa 61Kitabı okudu