Nasıl olur da bir millet, büyük bir savaşın ardından askerini anmaz, devleti yönetenler bir abide dikilmesini düşünemez, dişinde altın var diye askerlerin mezarlarının deşilmesine göz yumabilir, nasıl, nasıl, nasıl? Destek olup da vatan için canını veren yiğitlerini sahiplenmez, çok üzüldüm okurken. Hüseyin Nihal Atsız Bey ve beraberindeki ekibin 18 yıl sonraki gezisini anlatan bir eser. Bize şimdi "Vatan Güneşleri" diye seslenen Binbaşı Hakkı Hürrem Bey'ler lazımdır. Hepinizi saygı, sevgi ve özlem ile anıyorum.
