Aşılmaz gibi görünen duvarları yıkmak için, bir tuğlayı yerinden oynatmak yeterdi.
Hayat dikensiz gül bahçesi değil! O dikenlerle beraber yaşamayı da bilmek gerek.
Doğan kitapKitabı okudu
Varlığın değil, yokluğun değerini bilir insanlar.
Sayfa 249 - Altın KitaplarKitabı okudu
Kadın ya da erkek fark etmez, birilerinin yaşam sevincini yıkmak, insana yönelik en ağır şiddet biçimidir!
Sayfa 17 - Doğan Kitap, 1. Baskı, Ekim 2019.Kitabı okudu
“Seni tanıyamıyorum artık derken ne kadar da haklıydın. Ben de seni sevdikten sonra kendime hiç rastlamadım.”
"Yıllar sonra, onca yaşanmışlığın ve fırsat bulup da yaşayamadıklarımızın ardından bir kez daha görmek istedim seni."
"Bana şiir yazmalı o insan! Tüm duygularını dizelerle anlatmalı.."
"Deli kız," diye güldü annem.
Benim yazgım, kendi çizeceğim yoldur ! O yolda beraber yürümeyi kabullendiğim insanı da kimseyle paylaşamam ben. Ne öncesini, ne sonrasını...
...yüreği de aynı sıcaklıkta gülebiliyor muydu? Yoksa dışarıdan bakanların gördüğü, aldatıcı bir yanılsamadan mı ibaretti?
Sayfa 42Kitabı okudu
