“…II. Mehmet tahta geçtikten sonra dört yönlü ya da aşamalı bir politika izlemeye başladı: İstanbul'u almak, Çandarlı Halil Paşa'dan kurtulmak, Yeniçerileri örgütleyip güçlendirecek tam anlamı ile kendisine bağlamak ve Gaza felsefesini devlet politikası haline getirmek.”
PADİŞAH II. MURAD ve ŞEHZADE II.MEHMED'İN TAHTA ÇIKIŞI
İktidarın olduğu her yerde entrikalar bol olur…1400’lü yıllarda Osmanlı sarayı da bu entrikalardan nasibini almıştır. O yıllar da saray içinde; iki grup yer almaktaydı. Çandarlı Halil paşa gibi Türk soyundan gelenler ve Zağnos ve Şahabettin paşalar gibi devşirme kökenli olanlar. Derinden ve sessizce yürütülen, bu hizip savaşı ile her iki grupta
Haçlıların antlaşmayı bozup, Edirne’ye doğru harekete geçmeleri, Osmanlı İmparatorluğu’nu bir buhrana soktu. Tahtta 12 yaşında bir çocuğun bulunması Haçlılara cesaret verirken, Osmanlı devlet adamlarını da kara kara düşündürüyordu. Bu sırada II. Mehmed’in babasını, “Hükümdarsan gel ordunun başına geç, yok eğer ben hükümdarsam emrediyorum gelip ordunun başına geç” dediği anlatılır. Ancak bu bilgiye dönemin kaynaklarında rastlanılmadığı gibi, Fatih’in babasını çağırma niyetinde olmadığı, hatta tam tersine lalalarının tesiriyle savaşa kendisinin gitmek istediği dönemin tarihlerinde belirtilir. Onun bu niyetini gerçekleştirmesine Veziriazam Çandarlı Halil Paşa engel olmuş, adam gönderip II. Murad’ı çağırtarak ordunun başına geçirmiştir. II. Murad geldikten sonra dahi II. Mehmed babasının Edirne’de kalması, kendisinin ise düşmana karşı gitmesi yönünde ısrar ettiyse de, bu fikri kabul görmemiştir.
