Küçük sevinçler, küçük hayatların içinde büyük mutluluklar doğuruyordu.
Seçimlerim oldu. Hayat bize seçim yaptırır. Çocuktum. Būyüdüm. Okudum. Öğrendim, yaşadım. Seçtim. Hayat, seçimlerimizin güzelliğiyle değil, bu seçimlerin acı sonuçlarıyla hatırlatıyor kendini. Sonuçlar bazen çok ağır olabiliyor.
Nalan Teyze de sormuştu: "Ne olacaksın büyüyünce?" "Ben," demiştim, "büyümeyeceğim, hep çocuk kalacağım ve mutlu olacağım!"
“Kitaplar da pahalıydı artık. Her şey pahalıydı. Memlekette hayat pahalıydı. Bir tek ölüm. Ölüm, köşe başında koluna girecek o talihsizi bekliyordu. Ölüm ucuzdu.”
“Aysel. Seni tanıdığım günü nasıl unutabilirim ki? İnsan, tanışmaların en güzelini aklından nasıl çıkarabilir?”
“Aysel nehirlerin çağıldayışı. Aysel bulutların en beyazı.”
“Dünyanın en büyük yokuşu insanın kendisi..."
Küçük sevinçler, küçük hayatların içinde büyük mutluluklar doğuruyordu.
Sayfa 68 - Everest Yayınları
“Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka.İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası."
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: “Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası.” Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar.
(Alıntı)
Günaydın. Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası." Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz sevgili okur. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar. Var olun.
Hep öyle değil mi zaten ?
Bazı yürekli çocuklar ellerine pankartlar alıp bas bas bağırmışlar. Bazılarını bu sebeple öldürmüşler güpegündüz, bazılarını zindana atmışlar.
Biryudumkitap
Bitmek bilmeyen bir sıkıntı. İnsan, diyor Caner Almaz. İnsan dünyanın vebası: "Yaşamın sonuna doğru yürüyoruz. İçimizde heves kalmamış. Yaşamaya. Sevgiye. Aşka. Belki, diyorum, belki Neşe'nin biraz hevesi vardır. Ama çok sürmez, onu da üzerler. İnsan dediğin birbirini yer, yer de doymaz. Duygularını yer, zamanını, yaşamını, heyecanını. Aşkını, inancını. Etini yer, kalbini söker. İnsan dünyanın vebası." Bir bayrama daha yaklaşırken, iyi insanlar dileriz. Sanırım şu çağda ihtiyacımız olan tek şey, iyi insanlar.
O lekeyi ilk fark ettiğimde, dediğim gibi, ufacıktı. Umursamamıştım. Fakat onu fark eden bir tek ben değildim. Başkaları da vardı. O lekenin öyle önemli bir yerde olması, fark edenlerin canını sıkıyordu. Çok büyük bir kirlenmenin dışavurumu olduğunu iddia ediyorlardı onun. Çöp poşetinden damlayan bir damla su gibi.