Beş para etmez.
Başkalarının onayına, sözüne, bakışına indirgediğin bir hayatın ederi ne kadardır?
Sayfa 81Kitabı okudu
"En güzel hep biz kaybettik.."
Sevgini gizleme, söylemeyi erteleme, aç yüreğini, bilsinler.
"Yüreğimin duvarlarında yankılandım.."
Neresinden tutsan elinde kalan o şey her neyse, bırak onu artık.
Sana kendini kötü hissettiren, yetersiz ve değersiz olduğunu düşündüren, içinde tuhaf kaygılar uyandıran yerleri ya da kişileri terk edecek kadar saygı duy kendine. Değerini senden başkası belirleyemez.
İnancını çalmışlar senin...
Veda
İnsan kendiyle yüzleşmeden vedalaşamaz kendiyle.
İnsan hep gizler kendini kendinden.
Sayfa 98 - Hayygrup yayıncılıkKitabı okudu
Sonra alışıyorsun işte...
Kıpır kıpır olan o kalbin eskisi gibi atmıyor artık.
Uyumadan önce”arasam mı” diye düşünüyorsun.
Ya da uyanır uyanmaz, bir şey yazdımı diye telefona sarılıyorsun. Ne denir bilmiyorum ama soğuyorsun!
Dünyalar kadar sevdiğin gidiyor hayatından. Yaşayamam dedikçe ömrün uzuyor sanki!
Nihayet alışıyorsun birinin yokluğuna ama,
"o biri.."
Senin sevgiye olan inancını kırıyor.
"Bir daha kimseye.."
"ona baktığın gibi bakamıyorsun.."
"ona güldüğün gibi gülemiyorsun.."
ona dokunduğun gibi dokunamıyorsun.."
"Kısacası..."
" Bir daha sevmeyeceksin bir başkasını.
“Uğruna ter döküp savaşacağım hiçbir sevgiyi istemiyorum artık... Benim; dümdüz, telaşsız, kendiliğinden gelip kafa yormayan, güzel şeylere ihtiyacım var...”
Hava kararmadan yıldızları göremezsin.
Düşmeden yükselmeyi öğrenemezsin.
Umudunu koru inancını kaybetme diri tut
Sevgiyle doldur yüreğini.
Kötüyü yaşamadan iyileşemezsin.
Kendini önemsemek başkalarını önemsiz kılmıyor aslında.
"Herkes her şeyi biliyor diye bunca cehalet..."