Daha?
YouTube kitap kanalımda Hakan Günday'ın bütün kitapları ve kitaplarını okuma sırası hakkında bilgi edinebilirsiniz:
ytbe.one/uqCotb6in_0
Nere kaçarsan kaç felek bulur kaçanı
Kitlidir ambarlar sanki insan kapanı.
Peyk
Hakan Günday'ın kitaplarında önsöz bulunmaz, çünkü hayatın da bir ön sözü yoktur.
SFUMATO
Rönesans resmindeki
Yeraltı Edebiyatı, ülkemizde yeterince gelişim olanağı bulamamış olan türlerden. Türk yazarların çok rağbet etmediği bir tür aslında. Belki de rağbet etmek alışkanlıkları olan kişilerin yazarlığı sorgulanabileceğinden dolayı bu türü kaldıramayacaklar. O yüzden böylesi daha isabetli oluyor olabilir. Hakan Günday ise bu tür yazarlardan değil. Düzensiz aralıklarla dört parçaya ayrılmış kitap. Her bir parçasına Rönesans resmindeki dört temel tekniğin isimleri verilmiş. Daha doğrusu dört kanonik resim modlarının isimleri. Sfumato, Cangiante, Chiaroscuro ve Unione. Bu da kitabı ilgi çekici kılmış. Her bir kanonik resim modunun ardından hikaye biraz daha şekil değiştiriyor. Kitapta yazarın kendi görüşleri olduğunu sezdiğiniz bazı görüşler, uzun monologlar bulunuyor yer yer. Ama bunlar sıkmıyor. Temel seviyede felsefe eğitimi görür gibi veriliyor okuyucuya bunlar. Kısacası iyi bir kitap. İçeriğini anlatmak istemiyorum pek, çünkü fazla kaptırıyorum kendimi. Umut dolu kitaplara...
“Daha, daha, daha”
Hakan Günday’ın zekasına ve “daha” da önemlisi alanındaki rakipsiz edebi kimliğine bir kez “daha” hayran kaldım. Rönesans resimlerinde kullanılan dört temel tekniği, bir insanın hayatına uyarlayarak inanılmaz bir karakter yaratma zekasına sahip bir yazar, okurunu “daha” ne kadar doyurabilir acaba?
Sfumato denilen, renk ve tonların aydınlıktan karanlığa geçişi tekniğini, sadece 9 yaşındaki bir çocuğun karanlık değişimine; Cangiante diye anılan, ani renk değişimini, aynı çocuğun farklı yöndeki ani değişimine; Chiaroscuro adındaki ışık ve gölge arasındaki zıtlıkların keskin bir biçimde ayrılışının, yine aynı çocuk üzerindeki iki ayrı uç noktalara uyarlanmasına; Unione tekniğindeki renk ve tonların buharlaşarak daima parlak ve canlı olarak karışmasını, içindeki aydınlık ve karanlığın karışarak canlılık ve parlaklık ile ışığın kazanmasına benzeyebilen “daha” başka bir yazar olamazdı.
Teşekkürler Hakan Günday; Gazâ için
teşekkürler…
Bu harika eser dört bölümden oluşuyor. Dört bölüme Rönesans döneminde kullanılan dört kanonik resim modlarının ismi verilmiş.
Bölüm 1 Stumato
Stumato renk ve tonların buharlaşarak birbirine karışması, duman gibi havaya karışıp yok olması anlamına gelir. Çoğunlukla aydınlıktan karanlığa geçişte kullanılır. En ünlü örneği Da Vinci'nin Mona
İnsan açgözlü bir yaratık doğru fakat bazıları ise yalnızca hayatta kalmak için "Daha!" diyor. Ya daha ya hiç belki de.
Merakla ne zaman okurum diye düşündüğüm yazar Hakan Günday, kitaptaki bölüm adlarıyla -sfumato,cangiante,chiaroscuro- baştan gönlümü çalmış oldu bile.
Kitabın ilk cümlesi de bir hayli iddialı ve akılda kalıcıydı "Babam bir katil olmasaydı, ben doğmayacaktım..."
Ne yaşadın böyle acaba??? soru işaretlerini peşinden getiriyor. Sonra okudukça, sayfaları çevirdikçe soruma cevapları çatır çatır alıyorum. Hatta diyorum ki sormasaydım daha mı iyiydi...
Sfumato bölümünde Gazâ ve çevresindeki leşlikleri tanıdıktan sonraki bölümlerde kitabın seyrinin değişmesi beni oldukça şaşırttı. Hele ki tam oh ne güzel, harika dediğim an... İşte o an... Neyse okuyun bence. :))
DAHA
DAHA sı, yok!
DAHA sı, çok!
DAHA sı, bir şişe su daha
DAHA sı, Ahad, katil olmasaydı Gaza olmayacaktı
DAHA sı, onca insan hayallerindeki cennete gidebilmek için, cehennemi yaşayacaktı.
DAHA sı coğrafya kader olmasın diye, terk edilecekti vatanlar.
DAHA sı, yok!
DAHA sı, çok!
DAHA sı biraz ekmek daha
DAHA sı ışıksız bir depoda belirsiz