Uçurumlar var, var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında, kendiyle başkası arasında... Böylece özleyebiliyoruz, kendimizi, başkalarını.
Demem o ki ölmeden önce birbirimizi yine böyle sevebilir miyiz ? denizin dibine hızla batarken de
Kumsalda rüzgardan ters dönüp kırılmış bir şemsiye rüzgarı bir daha ne kadar sevebilirse