"hep böyle gülebilirdik selim. hayat bir oyun değil miydi bizim için? gelseydin bana, durum vaziyetlerini anlatsaydın, hep birlikte bir çare bulurduk. kızıl komünist değiliz ya; halden anlardık. birbirimizin dilini bilirdik."
Sayfa 314 - iletişim yayınları. nisan, 2024.Kitabı okudu
Fakat cesur olmalıyız. Gerçekleri gizleyerek bir şeye çare bulunmaz. Hepinizin bildiği gibi peşinden köpekler gelen yabani bir tavşan kafasını kuma gömer ve kendini güvende sanır; biz de kendimizi iyimserliğe gömersek o tavşandan farkımız kalmaz. Üstelik hiçbir şeye çare de olamayız. Buna itiraz edenler olabilir ama onlar genellikle hayatta güzel şeylere sahip olan kişilerdir.
youtu.be/HQNV8IUIKJ0?si=...
Işığımızı kendimiz bulmamız şart
Başka çare yoook …
Yine koşuşturmaca
Saat olmuş bilmem kaç(21:33) :))
Geçmiyor du zaman
Ben hala beklemekte..
Bu kafa karışıklığının sebep olduğu sorunlara çare olacak kesin bir reçete yoktur; tüm bu sorunlarla başa çıkmanın riskten uzak ve hızlı çözüm yolları da yoktur. Tüm bunlara rağmen tekrar tekrar ‘kendimizi tanımlama’ vazifesiyle yüzleşmek zorunda kalacağımızı ve bu vazifenin başarılı, kalıcı ve tatmin edici bir kemal noktasına varma ihtimalinin çok az olduğunu da belirtmek isterim. Büyük ihtimalle kendi seçip beğendiğimiz bir kimlik arzusu ile tam da o kimliği edindiğimizde ‘geri dönmek zorunda kalıp da geride bir köprü olmadığını’ fark ettiğimiz anda yaşanması muhtemel korku arasında harap olup gideceğiz.
Sultan Hamid'in hususi operatörlüğüne tâyinimden birkaç sene sonraydı. Bir gün Hünkârın en sevgili gözdesi hastalanmış. Ecnebi saray hekimlerinden biri bakmış: «Ehemmiyetsiz bir çıban, låpa koyunuz, geçer!» demiş! Ama, kadıncağız bu tedavi tarzıyle iyi olmamış. Üstelik sırtındaki yara büyüdükçe büyümüş… Padişahın vehmi, malüm… Hünkâr telâşa
Selim gibi, günlük tutmaya başlayalım bakalım. Sonumuz hayırlı değil herhalde onun gibi. Bu defteri bugün satın aldım. Artık Sevin olmadığına göre ve başka kimseyle konuşmak istemediğime göre, bu defter kaydetsin beni; dert ortağım olsun. “Kimseye söyleyemeden, içimde kaldı, kayboldu,” dediğim düşüncelerin, duyguların aynası olsun. Kimse dinlemiyorsa beni – ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız