Ben ayla konuşan kızlar kadınlar gördüm. Sıkışmış insanlar her şeyle konuşurlar. Yeter ki insan çaresiz kalmasın. Yağan yağmurla düşen karla, esen yelle konuşur.
Sayfa 143Kitabı okuyor
"Çaresiz kalınca insan,bir canavardan da beter.Saklamak için heyecanını ve boğmak için utancını!Esin perilerinin sesini kesmek isterseniz eğer,bırakın şu suratı da sıralayın özürleri!"
Sayfa 33Kitabı okudu
Bir Gün Var Biliyorum; Selam Olsun Filistin’e
...
Bir gün var biliyorum
Ama o gün gelmeden
Geldiysek dünyaya
Hangi ihmalin kurbanıyız ki böyle
Takılıp kalmışız çaresiz
Zulmün dikenli
Zulmün zehirli
İnsafsız tellerine…
‘Andolsun incire ve zeytine’
Bir gün var biliyorum
Bir muştu dalga dalga
Yayılacak Filistin’e..
Nurullah Genç
Önce sesin gelir aklıma
Çaresiz kaldıkça hep seni düşünürüm
Güzel olan, dolgun başaklardaki sarışın sevinçli
Sonra cumartesi günleri gelir
Sonra gökyüzü gelir hemen kurtulurum
Bir yağmur yağsa da, beraber ıslansak.
Turgut Uyar
Çaresiz dertlerle düştüm
Yok mu bunun çaresi?
Var:
Yaşamayı ölecek kadar sevmek!
Sayfa 35 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Belki de ölüm, içe doğru bir patlama olmaktan çok, dışa doğru bir patlamadır ve yaşayarak geliştirdiğimiz (bazılarının “ruh” adını verdiği), kişisel anılar ve pişmanlıklardan, dolayısıyla çaresiz acı çekiş veya görevini yapmanın getirdiği huzur duygusundan da oluşan yazılımın, evrenin çevrintileri ile sevgi arasında bir yerlerde, bıraktığı izdir.
"Kurşun adres sormaz ki
Yaktın beni en derinden
Depremlerde yine yüreğim
Yangınlar çaresiz"
Ey Müslüman kardeşim!
Bugün insanlık âlemi ruhî depremlerin yıkıntıları arasında aciz ve çaresiz bir şekilde çırpınmaktadır.
Nefsanî hastalıklar zirveye ulaşmış, insanlık şehevî bataklıklara battıkça batmıştır. Öyle ki insanlar nefislerinin sarhoşluğu içinde uçurumların eşiğine kadar gelmiş, imanî ve ruhî hazların ebedî saadetinden mahrum kalmışlardır.
Sayfa 7Kitabı okuyor
"Ölmüş birini özlemek
dünyanın en çaresiz hissidir.
Her şey onarılır,
bu onarılamaz..."