Modern insan, dikilmiş olan ve güçlendirilen dinin duvarlarının korumasını kaybetmiştir ve bu kayıp yüzünden, dünyalar yıkan ve dünyalar yaratan ateşin sahasına yaklaşmıştır.
Sayfa 53
Derinliklerimiz yoksa yüksekliklerimiz nasıl var? Yine de derinliklerden korkuyorsun ve onlardan korktuğunu itiraf etmek istemiyorsun. Yine de iyi bu, kendinizden korkmanız; kendinizden korktuğunuzu yüksek sesle söyleyin. İnsanın kendinden korkması bilgeliktir.
Yalnızca kahramanlar korkusuz olduklarını söyler. Oysa kahramana ne olduğunu biliyorsunuz.
Sayfa 141
sandığının aksine, kendi efendisi olmaması üstüne
insan kendi ruhunun efendisi olduğuna inanmak ister. ancak istese de bu tam anlamıyla mümkün olamaz. ne ruh halini ne de duygularını kontrol etmeyi başarır. bilinçdışının yaptığı sızıntıyı görürse ve sayısız gizli yolla kendisini etkilediğini fark ederse ancak o zaman kendi kendisinin efendisi olabilir.
Bir tanrının maskesini taktın ve ben sana tapındım. Şimdi bir şeytanın maskesini takıyorsun, korkutucu bir maske, bayağının, sonrasız sıradanlığın maskesini takıyorsun! Tek bir şeyi lütfet bana! Bırak bir an geri adım atayım, düşünüp taşınayım! Bu maskeyle mücadeleye değer mi? Tanrının maskesi tapınmaya değer mi? Yapamam, kollarım, bacaklarım savaş tutkusuyla yanıyor. Hayır, savaş alanından yenik ayrılamam. Seni elime geçirmek, ezmek istiyorum maymun, maskara. Mücadele adil değilse ne acı, ellerim havayı yakalıyor. Yine de senin darbelerinde hava ve hilekârlık seziyorum.”
Sayfa 132
“Kendime çok güvendiğim bir zamanda intikam alınmıştı, çok kötü bir biçimde aptal yerine konmuştum.”
Sayfa 142 - Can
