Küçükken annem bakkala ekmek almaya gönderdiğinde "Dikkatli geç karşıya, araba çarpar, " derdi. "Anne," derdim, " Araba çarpmaz çarpan şofördür." "Başladın yine ," derdi. Evet küçüklükten beri mantıksız bulduğum her şeye, annenin tabiriyle "Başlardım "
" Anne diyelim araba çarptı polis kime ceza veriyor arabaya mı adama mı? " "Adama, " derdi. " Öyleyse çarpan kimmiş? " derdim.
"Tamam git al gel haydi hiçbir şeye çarpılmadan." Giderdim. Icimde sorularla, kırışıklıklarla, anlaşilamamalarla giderdim. Çocuktum ama büyük bir adam gibi kafamda sorularla giderdim işte.