Çiçek Açtım
Hayalci Dede
Miras
Ruhani Ceysina
Taş Duvar Kayıp
Kıta Safir
İç Yorgunluğu
Bohem Anılar
Mira Yayınevi
Anlara Yolculuk
Bazıları Siyah Sever
Ters Yüz
Çatı Katı
Kum Saati
Cemiyet Hayatı
Yarası Gitti İzi Kaldı
Merkeze Yolculuk
neyse ki evi b.k götürüyor
Bir gün geriye bakıp arkanda yalnızca temiz havlular, ütülü çamaşırlar, yıkanmış bulaşıklar gördüğünde, bu hayat senin mi, yoksa başkalarının mı; cevaplayamayacaksın.
🧨Yapay zeka ile Heybemden Dökülen Öykülerden bir kaçına yaptığım görsel...🧨
Heybemden Dökülen Öyküler
Betül Fırat
🧨
💃🏻 Yazar ve Şair Betül FIRAT’IN 3. kitabı Heybemden Dökülen Öyküler büyülü öyküler okurlarını bekliyor.
✍️İÇİNDEKİLER✍️
Sürekli film isteyip post atanlar için filmler
Ölmeden Önce Filmleri ;
Memento (2000)
Fight Club (1999)
Forrest Gump (1994)
Children Of Men (2008)
V For Vendetta (2006)
Ben gerçeğin ne olduğunu bilirim, Peyami. Gerçek, dudaklarıma takılıp kalmış tebessüm, rastladığım her insana sorduğum hal hatır, ya da yalnızca iş görüşmelerine giderken giydiğim iyi kıyafetlerim değil. Her akşam evime girdiğimde kapattığım kapının ardında baş başa kaldığım yalnızlığım, gerçek.
Edebiyatın gücüne yürekten inanıyorum.
Sayfa 11Kitabı okudu
Mayıs Ayı Hikaye Yazma Etkinliği - Hikayeler (33. Hikaye Eklendi)
#29285900 ile başlatılan hikaye yazma etkinliğinde şu ana kadar yazılan hikayelerdir.
(Konu: KAYBETMEK , Anahtar Kelimeler: PİYANO, RIHTIM, ÇAY)
1- 
Duru Çamcı - #29326974 - Kötü Kaybettik
2- 
Hatice - #29336624 -
Ben iyi bir çocuk olamadım anne. Beni bayram sabahlarında avlusunda kuşlar uçuşan huzur yüklü camilere götürme. Teyzelerinle sohbet ederken seni sessizce bekledim diye bana uslu bir çocuk olduğumu söyleme.
Dün, kalabalık bir sokakta, yalnızca seni gördüm…
Sayfa 46Kitabı okudu
"Kendi yaşayışına gelince, penceresi kuzeye bakan bir çatı katı gibi soğuktu, sıkıntı denen sessiz örümcek de karanlıkta yüreğinin dört bir köşesine ağlar örüyordu."
Kendinizi 5 yıl sonra nerede görüyorsunuz?
Kırk yaşındaydınız, çelişkili pişmanlıklar ve azaplar içinde bocalıyordunuz, ne geride bırakabildiğiniz, ne de elinizde kalan hiçbir şey olmadığı fikr-i sabitiyle çileden çıkıyordunuz. Size göre yaşamınız anlamsızdı ve bu saatten sonra da artık ona bir anlam yükleyebilmek mümkün değildi. Küçük bir otel odasında oturmuş gözyaşı döküyordunuz. Ve mektup yazıyordunuz.