İstanbul'da yaşıyorum ama işlerim sebebiyle yılın altı ayını Antalya'da geçiriyorum.
Anne babamın da gerçek memleketi de burası aslında..
İstanbul'da Heybeliada'yı bilen bilir..
Orada adanın arkalarına doğru kendime küçük bir koy bulmuştum..
Tabii ki oraya ulaşım zor olduğu için hiç kimse yürüyerek gelemiyordu..
Ama ben
Uzun ama okuyun yaa…
… İki yıl önce göç edip gelmişler İstanbul’a. Niye geldiklerini tahmin edebiliyordum, ama yine de ondan dinlemek istedim. Çok temkinli bir şekilde ve sesini biraz alçaltarak orada karşılaştıkları baskıları anlattı. Sonra kısa bir sessizlik oldu. O arada ne düşündü bilmiyorum, birden iri kara parmağını önündeki bardağa doğru uzatıp bana döndü ve “bak şimdi..” dedi:,… bu çay değil midir, ha? Şimdi sen de görüyorsun ben de görüyorum, ve bu kahvedeki bütün millette görüyor ki bu çaydır. Peki devlet ne diyor? Devlet diyor ki, yok bu çay değil, bu kahvedir. Hiç böyle şey olur mu?”
Sayfa 15 - Leman Yayıncılık İkinci basım: Ekim 1995Kitabı okudu
Gece
Gece candır can. Uyku iyi bir şey olsaydı, uykuyla abdest bozulmazdı. Demek ki sıkıntı. Bakın isterseniz bir test de yapabilirsiniz. Aynı şarkıyı bir gündüz dinleyin bir de gece, herkes uyuduktan sonra. Ya da çay... Kahvaltıda içtiğin çayla seher vakti içtiğin çayın lezzeti bir mi? Bir gündüz ettiğin dualara bak bir de gece. Nasıl? Dediğim gibiymiş di mi? Gece, sevdanın da derdin de nöbetinin tutulduğu zamandır. Herkes uyurken gizli gizli, kendi kendine sevebilmek, dertlenebilmektir gece. O uyurken bile onunla hasbihal etmektir gece. Duadır, nazdır, niyazdır, çaydır, tüm gün esneyeceğini ve gözlerinin yanacağını adın gibi bilip bırak rahatsızlık duymayı, bilakis bundan memnun olmaktır.
Çay ihtimamla pişmezse, ağır ağır, rahat rahat içilmezse hiç bir kıymeti kalmaz. Çay, bol elbiseler içinde, rahat minderlerde, gayet lâübalî bir tarzda içilmek şartile dünyanın en lezzetli içkisidir, fakat suyu berrak, rengi âteşîn, fincanı billûr, şekeri az, rayihası hafif olmalıdır. Yazık ki çay içen milyonlarca halktan pek azı bu esaslara riayet eder. Çay pişirmeyi basit görenler aldanırlar ve aldandıkları içindir ki iyi çay içmeğe muvaffak olamazlar. Suyu ılık bir âdi porselen ibriğe haşlanıvermiş olan çay yani alelûmum içtiğimiz çay ne taamsız, ne fena bir çaydır; bunu çay namına yutanlara acımalı ve çay gibi nefis bir nesneyi o hale sokanlara da kızmalıdır.
Sayfa 43Kitabı okudu
Baş köşeyi kim aldı, kime verdin?
Bir bardak soğuk su gibidir onlar
Ellerinin uzandığı her masada taş gibi bir çay.
Bizim içtiğimiz çay da çaydır.
Çarpık dudaklı, ezik gözlü allı mavili çaylar
Şehirlerden çok güneş vardır o çaylarda
O çaylar dağları bin parça eder getirir.
Yaşamayı çağıl çağıl getirir.
Dans eden bir kadının ayak bilekleri gibidir onlar
Judy Garland gibi çay, kan gibi çay
O çaylardan su içenlerin gözleri
Benim çay bardağımda senin gözlerin olur
Senin gözlerin sizin çay bardağınızda.
Sezai Karakoç
Çay
Bizim içtiğimiz çay da çaydır.
Çarpık dudaklı, ezik gözlü allı mavili çaylar
Şehirlerden çok güneş vardır o çaylarda
O çaylar dağları bin parça eder getirir.
Sezai Karakoç
Çaydır o çay..
Agat tepsideki son fincanı alıp kafaya dikti. Taze demlenmiş çağ insanın algısını açardı.
Sayfa 43 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
