276 syf.
10/10 puan verdi
"Dışarda
bir bayrak gibi dalgalanırken adı,
içerde O
ihtiyarladı.."
Benerci için yazılan bu satırları Nazım kendi için de yazmıştır. Dışarıda, hem ülkesinde hem dünyada ünü artarken o yıllarca demir parmaklıkların ardında bekledi. Beklerken umudun adı, devrimin savaşçısı, aşkın da temsilcisi oldu. Nazım Hikmet'in tüm eserlerini okuma
64 syf.
8/10 puan verdi
Yirmi sekiz yaşındaydı. Yaklaşık yüz elli adet antidepresan, elli adet uyku ilacı alarak intihara teşebbüs etti. Hastaneye kaldırdılar. İki gün sonra ayağa kalktı. Gece ikide usulca, kimse görmeden hastanenin pis, köhne tuvaletine giderek kendini o pis, köhne tuvaletin kapısına ayakkabı bağcıklarıyla astı. Yirmi sekiz yaşındaydı.
Nedense içime en
Huhuu! :) Tayfun,orda mısın? :)Altın kapılarımız kan oldu Tayfuuuun! :) Nerdesin? Tayfun'un beynine oksijen gitmediği için beyin ölümü gerçekleşmiş sanırım.O zaman olmayan beynine el Fatiha.Neyse,kulpu kırık çaydanlığı boşverelim.Yaşayan en büyük iki şairden biri saydığım Sezai Karakoç'un incelemesine onun cenabet adını karıştırmayayım :) hahahahah :)
İncelememe dönecek olursam;lisedeki edebiyat öğretmenimin,bana edebiyatı ve şiiri sevdiren insanın, ona yönelik tespitlerini aktarayım."Sezai Karakoç büyük şair.O kadar büyük bir şair ki,şiirlerinde metinler arası geçiş vardır fakat bunu fark edemezsin.İmgelerle yüklüdür.O da;Nazım nasıl Mayakovski'den etkilenmişse,Tezer'in Pavese'si varsa,Nilgün'ün Plath'i varsa o da birçok şairden etkilenmiştir.Ama okuduğunda özgün imgelerle yüklü sanırsın"demişti.Ben bu kadar imgelerle yüklü ve sözü yormadan şiir yazan şair görmedim.İbrahim Tenekeci'nin neden İsmet Özel ve Sezai Karakoç'tan etkilendiği besbelli.
Kitabı araştırdığımda birçok şiir kitabından alıntılarla dolu olduğunu ve kitapların kronolojik sırayla şiirlerinden hazırlandığını öğrendim.Coktan bitirdi ve akıcıydı fakat kitabın arasında 6 kitap bitince uzadı :)
Okuyun değerli kitap dostları.Şiiri sevdirir bu kitap.
Sinemanın atına binmiş, edebiyatı kırbaç yapmış” bir yazarla söyleşiler… Hekim sıfatıyla hastalarının, yazarlığıyla Anadolu’nun sır kâtibi olan Ercan Kesal, edebiyatla ilgili, eserleriyle ilgili, memleketle ilgili, hal-i pürmelâlimizle ilgili, taşrayla ilgili, insan halleriyle ilgili, umut ve direnişle ilgili, ahlâkla ve vicdanla ilgili, sinemayla ilgili sohbet ediyor bizimle.
Ahmet Erhan'la başlıyor ilk bölüm buruk bir tat bırakıyor ağızda.Ahmet Erhan yazarın kurduğu hastanede yaşamını yitiriyor.
Ercan Kesal'ın çocukluğundan,ailesinden, anılarından kesitler, onun sinema ve yazma deneyimine dair, hayatında iz bırakanlarla Velhasıl diğer yazarların hakkında da bilmediğim şeyleri öğretiyor bana.Bazen hüzün ama süregelen bir umutla çevirdim sayfaları.Okurken dinlendiren alıntılarını oldukça beğendiğim kitap Orta Anadolu'nun sesi oluyor.Tarkovski'yle yapılan görüşmeleri bana bu akşam bir filmini izlettirecek.
Yazarın üslubu çok tatlı, anıları öyle güzel bağlamış ki yakın tarih olsun, bugün olsun,kısa kısa bölümlerleriyle verdiği yazarlarin alıntıları yerini bulmuş, ben çok beğendim dinlendim adeta okurken.
"12 eylül öncesini ve faşist darbeden sonrasını yakından yaşamış birisi olarak söyleyebilirim ki, umutsuz olmak için hiçbir sebebimiz yok.Lakin bu utanç günlerinin ve böyle bir geçmişin ardından hiçkimse, hiçbir şey olmamış gibi davranamaz."
Beni yine umut etmeye teşvik ediyor bu sözleriyle.Umudun ne olduğunu Nazım'dan,umut edebilmeyi de filmlerinle bu kitabınla senden öğreniyorum.
