64 syf.
8/10 puan verdi
Yirmi sekiz yaşındaydı. Yaklaşık yüz elli adet antidepresan, elli adet uyku ilacı alarak intihara teşebbüs etti. Hastaneye kaldırdılar. İki gün sonra ayağa kalktı. Gece ikide usulca, kimse görmeden hastanenin pis, köhne tuvaletine giderek kendini o pis, köhne tuvaletin kapısına ayakkabı bağcıklarıyla astı. Yirmi sekiz yaşındaydı.
Nedense içime en
Sinemanın atına binmiş, edebiyatı kırbaç yapmış” bir yazarla söyleşiler… Hekim sıfatıyla hastalarının, yazarlığıyla Anadolu’nun sır kâtibi olan Ercan Kesal, edebiyatla ilgili, eserleriyle ilgili, memleketle ilgili, hal-i pürmelâlimizle ilgili, taşrayla ilgili, insan halleriyle ilgili, umut ve direnişle ilgili, ahlâkla ve vicdanla ilgili, sinemayla ilgili sohbet ediyor bizimle.
Ahmet Erhan'la başlıyor ilk bölüm buruk bir tat bırakıyor ağızda.Ahmet Erhan yazarın kurduğu hastanede yaşamını yitiriyor.
Ercan Kesal'ın çocukluğundan,ailesinden, anılarından kesitler, onun sinema ve yazma deneyimine dair, hayatında iz bırakanlarla Velhasıl diğer yazarların hakkında da bilmediğim şeyleri öğretiyor bana.Bazen hüzün ama süregelen bir umutla çevirdim sayfaları.Okurken dinlendiren alıntılarını oldukça beğendiğim kitap Orta Anadolu'nun sesi oluyor.Tarkovski'yle yapılan görüşmeleri bana bu akşam bir filmini izlettirecek.
Yazarın üslubu çok tatlı, anıları öyle güzel bağlamış ki yakın tarih olsun, bugün olsun,kısa kısa bölümlerleriyle verdiği yazarlarin alıntıları yerini bulmuş, ben çok beğendim dinlendim adeta okurken.
"12 eylül öncesini ve faşist darbeden sonrasını yakından yaşamış birisi olarak söyleyebilirim ki, umutsuz olmak için hiçbir sebebimiz yok.Lakin bu utanç günlerinin ve böyle bir geçmişin ardından hiçkimse, hiçbir şey olmamış gibi davranamaz."
Beni yine umut etmeye teşvik ediyor bu sözleriyle.Umudun ne olduğunu Nazım'dan,umut edebilmeyi de filmlerinle bu kitabınla senden öğreniyorum.
