İçimde tonla kimlik taşıyorum ve tekinin bile hayrını görmüyorum. Hepsi yumru yumru. Hepsi ayrı telden çalıyor. Duymamak için kulaklarımı tıkasam da çıldırtıcı uğultuları kesilmiyor.
Uzun süre, düşe kalka da olsa yola devam ettiğimi sandım. Büyük hayaller kurmadım ama şaşaalı bir hayal kırıklığına dönüşmemek için de hayli çırpındım.
Bazen yalnızlık her şeyi öyle seyreltir ki, duru bir bakışla görüp seçiverir insan kendine benzeyeni. Sonra ona sarılır ve bir daha asla bırakmak istemez.