Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Çağla Taşdemir
Çağla Taşdemir
@cdundarcan
173 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Şimdiye kadar hiç bir Hasan Ali romanında sıkılmamıştım. Üzgünüm ama bu romanı elimde süründü durdu. Başı gayet iyiydi aslında oldukça ısınmıştım okurken eserin içine de girebilmiştim. Ama daha sonra bir gizemler bir değişik insanlar karakterler derken aslında bitsin diye okuduğumu farkettim. Ne zavallı kızcağıza nolduğunu öğrenebildim ne de kitaptan bir şey anlayabildim. Bilmiyorum belki de ben bir yerlerde yanlış yaptım. Okurken bir gözüm hep sayfa sayısında takıldı kaldı. Sanırım verilmek istenen mesajı ben alamadım. Belki başka bir zaman tekrar okumaya fırsatım olur ve düşüncelerim değişir.
Canan Tan’ın tüm romanlarını okumuş biri olarak eski dostlarla karşılaşmak çok hoştu. Hemen hemen hepsi tanıdık bildik karakterlerdi benim için. Tek bir farkla bu sefer acılarını üzüntülerini şarkıların diliyle okuduk. Canan Tan kadının acılarını da erkeğin acılarını da çok farklı bir şekilde dile getiriyor. Onun kendine has bir üslubu var. Bu aralar çok kitap okuyamayan benim için bu tür akıp giden romanlar çok cezbedici. Aslında ben hiç bir Canan Tan romanını okurken bitse de gitsek durumuna gelmedim. Kendisini okutabilme kabiliyetine sahip bir yazarımız kendisi. Daha çok yazsa da daha çok okusak dediklerimden. En azından benim öyle. Şimdiden okumayı düşünenlere keyifli okumalar.
Öyle çok özlemişim ki Başkomiser Nevzat’ı. Fakat maalesef ki doyamadım. Başkomiserimiz bir kitap için de üç ayrı olay çözüyor. Hepsi de birbirinden heyecanlı birbirinden farklı incelikte kurgulanmış. Tüm Ahmet Ümit kitapları gibi elinize aldığınızda akıp gidiyor. Her an her şey olabilir. Kim katil kim suçlu her şey değişebilir. Öyle ustalıkla kurgulanmış. Tüm Ahmet Ümit kitaplarını defalarca ama defalarca okumuş biri olarak diyorum ki Başkomiser Nevzat eşi bulunmaz bir karakter. Öyle güzel yaratılmış ki. Yazarın kendisiyle bütünleşmiş durumda. Umarım çok ama çok daha fazla Başkomiser Nevzat hikayeleri okuruz.
Okur Takip Önerileri
Yazarla ilk kez tanıştım. Bu eserde yazarın roman türündeki tek eseri. İlk başta kitabın içine girmekte oldukça zorlandım. Yazarın farklı bir dili var. İlk kez okuyor olmamda bunda etkili oldu sanırım. Gerçeklik-hayal ilk zamanlar iç içe giriyor. Farklı bir kurgusu var. Ağır akan bir roman. Benim kısıtlı zamanım da okumanın bu kadar uzun sürmesinde etkili tabi ki. En çok beni kitaba bağlayan şey iki insanın birbirine sonsuz sadakatle bağlı olduğu dostluğu. Araya mesafeler giriyor onu aşıyorlar üstüne araya yıllar ve ölümler giriyor ona rağmen birbirlerinin emanetine sahip çıkıyorlar. Karşılıksız denemese bile bir garip aşk vardı kitapta. Kavuşmaları ayrılıklarına sahne oldu. Sürükleyici bir şey bekliyorsanız maalesef öyle çok sürüklemiyor okurken. Sayfalar akıp gitmiyor özellikle ortalarda bitse de gitsek durumuna geçiyorsunuz. Ama kitabın başı giriş ve sonuç bölümü oldukça iyi kurgulanmış. İte kaka okunan gelişme bölümünden sonra sonuçta iyi ki bırakmamışım diyebilirsiniz. Herkese şimdiden keyifli okumalar.
Tadımlık kısacık bir hikaye. İçindeki çizimler kullanılan kağıt kapak vs derken hakettiğinden de çok fazla bir fiyata satılıyor. Doğum günün de başından garip bir olay geçiren bir kızın hikayesi anlatılıyor. Okuduklarınızdan ziyade kitabın içinde yer alan illüstrasyonlar kitaba bir anlam katmış. Murakami bu fikri birden fazla kitabında uygulamış. Tabi ki yine merak duygusuyla beraber kitap bitirilmiş. Acaba ne diledi diye kendinizi düşünürken buluyorsunuz kitap gittiğinde. Murakami okumayı çok sevdiğim için aldım bu kitabı ama dediğim gibi herhangi bir kitapçıda 15-20 dakika içinde okuyabilirsiniz. Şimdiden keyifli okumalar.
Yazarın tahminimce ilk eserlerinden tam olarak emin değilim. Ama tarzına baktığımızda henüz oturmamış Murakami görüyoruz. Kahramanımızın bir yaban koyununun peşinden gidiyor. Daha doğrusu peşinden gitmeye Patron ve adamları tarafından zorlanıyor. İlk başta olağanüstü pek bir şey göremiyorsunuz. Ne zaman ki Koyun Adam ortaya çıkıyor o zaman Murakami eserlerinde her zaman ortaya çıkan olağanüstülükler kendini belli ediyor. Okurken diğer eserleri kadar zevk aldım mı hayır. Beni kendine çekip sürükleyen bir kitap olmadı maalesef. Kopuk kopuk noktalar vardı. Bazen ne nasıl olmuştu bu neden böyleydi diye düşünmek için kitaba ara verdim. Ama belki ilk kez okuyacaklar için yazarın bu basit oturmamış tarzından başlamak ideal olabilir. Herkese şimdiden keyifli okumalar.
Kitapta anlatılanların gerçek olması insanı öyle bir şok içine sokuyor ki üstelik bunun sizin başınıza gelmiş olma ihtimalini düşünmek bile aklınızı kaybetme noktasına getiriyor sizi. İran’da yaşamaya mecbur bırakılan bir anne kız. Üstelik bunu yapan da kendi eşi. İran’ın ataerkil toplum yapısını o zaman ki siyasi durumunu çok net bir şekilde ortaya koymuş eser. Roman olmanın dışında size sosyolojik açıdan bir eser sunulmuş. Kadına yapılanlar çektikleri zorlandıkları durumlar yapmaya mecbur bırakıldıkları. Bunların yanında hiç bir zaman ümidini kaybetmeyen bir anne kız. Her seferinde okurken bu sefer oldu kurtuldular derken buluyorsunuz kendinizi. Ama ya bir şeyler ters gidiyor ya da yakalanma riskleri ortaya çıkıyor. Son anlara kadar gerçekten nefesinizi tutarak okuyorsunuz. Onlarla beraber kaçarken heyecanlanıyor ya da planları yolunda gitmeyince hayal kırıklığı yaşıyorsunuz. Onlar özgürlüğüne kavuştuğunda derin bir oh çektim. Kitap bittikten sonra gerçekten okuduklarınızı hazmetmeye çalışıyorsunuz. Herkese şimdiden keyifli okumalar.
Ahmet Altan’ın diğer romanlarında da gördüğüm özellik bu romanda da karşımıza çıkıyor. Çok fazla karakter var. Kadro oldukça kalabalık. Anlatım çok gerçekçi. Ben hayvan belgeseli bile izleyemezken kitapta geçen işkence sahneleri beni oldukça zorladı. Yazar her şeyi yaşamış gibi tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermiş. Tabi kitabın yasaklanmasında bu sahnelerde bir etken olmuş. Bir kişinin hikayesini okurken aynı hikayede başka bir kişinin hikayesiyle karşılaşıyorsunuz. İlk zamanlar bu biraz yorucu oldu. Ama zamanla kullanılan tarza alışıyorsunuz. Sağ sol çatışması örgütler devrimciler işkence görenler işkenceciler kitapta bir dönemi yansıtan bir çok şey var. Her karakter kendine özgü. Hepsinin bir paydada buluştuğu ortak noktalar yok değil. Bütün karakterlerde birbiriyle bağlantılı. Okuma hızı olarak insanı yoran bir tarzı yok. Ahmet Altan romanlarını okumaya alışık olduğum için beni yormadı. Ama ilk kez okuyacak olanları da pek yaracağını düşünmüyorum. Şimdiden herkese keyifli okumalar.
Pınar Kür’ün diğer romanlarına kıyasla tamamen Farklı bir tarzda yazılmış. Kitap üç bölüm her bölümde de farklı bir tarz kullanılmış. Konu tamamen iç acıtıyor. Bunun gerçek olmuş olması daha da beter hale getiriyor sizi okurken. Kitabın sonunda yazarın kitabın yasaklanmasıyla ilgili mahkemeye sunduğu bir savunma var. Okuduğunuzda anlıyorsunuz yazar savunmasında tamamen haklı. Yazarın burda yapmak istediği cinsel bir tahrik kadını cinsel bir obje olarak göstermek değil. Olan bir şeyi hatta olmaya devam eden bir şeyi tüm açıklığıyla anlatmış. Dile dökmüş kaldı ki okumak için sizi zorlayan yok. Ben belli bir yerde kitabı bırakmayı bile düşündüm fakat mahkemenin sunduğu sebeplerden dolayı değil. Tamamen insani duygularımdan dolayı. Aklım fikrim almadı kabullenemedim. Özellikle Melek’in ve Yalçın’ın ağzından yazılan iki kısım oldukça duygu yüklü. Yazarın savunmasın da öğrendim ki kitabın bir de filmi çekilmiş. En kısa zamanda izlemeyi düşünüyorum. Pınar Kür benim çok sevdiğim yazarlardan. Beni yine şaşırtmadı. Eline kalemine sağlık. Herkese keyifli okumalar.
Sanırım yanlış zamanda yanlış kitabı okudum. Yeni Doğum yapmış biri olarak çok ağır şeylerdi okuduklarım. Her sayfayı çevirdiğimde bir şükür sebebi buldum kendime. Uykusuzluğuna ağlamasına bile şükrettim. Sağlıklı olduğu için şükür sebepleri buldum. Gerçek bir hikayeden yola çıkılarak yazılmış. Uzun bir aradan sonra okuduğum ilk kitaptı. Çok fazla yorumlanabilecek bir kısmı yok. Çünkü kurgu değil. Her şey gerçek. Gerçekler bence genel olarak bize yorum yapma hakkı vermiyor özellikle gerçekler böyle hassas bir konudaysa. Allah herkese böyle bir durumda yardım etsin. Sanırım başka söylenebilecek bir söz yok. Okumadı değer bir kitaptı. Dostluğun arkadaşlığın değerini gözler önüne seriyor. Kendi çevrenizi hatta bile sorgulamaya başlıyorsunuz. Kafanızda hep acabalar dönüyor. Okumak başlarken bunları göz önünde bulundurun derim. Şimdiden keyifli okumalar.
Kitabı üç gün önce bitirdim. Ancak yorum girebilecek dermanı kendimde bulamadım. Kitap size gerçekten çok güzel şeyler katıyor. Gezilecek görülecek yerler müzeler vs. Alanında bilgili daha önce adını dahi duymadığınız nitelikli üstün donanımlı insanların adını duyup öğrenip araştırıyorsunuz. Alıp hemen roman gibi okunabilen bir kitap beklemeyin. Kitap okurken aynı zamanda araştırılmayı bekliyor. Önünüzde kesinlikle bir not defteri bir kağıt kalem olmalı. Not ala ala gitmek kitabın sizde daha kalıcı olmasını sağlıyor. Kişisel gelişim tarzı bir kitap bekliyorsanız yanılırsınız. Tabi ki kendinizi geliştirmeye yönelik şeyler mevcut kitapta. Ama daha çok toplumun kökenine inen toplumu değiştirmeye geliştirmeye yardımcı olabilecek nitelikte bir kitap. İçi göründüğünden daha dolu. Okuduktan sonra da herhangi bir zamanda açıp herhangi bir bölümünü okuyabilirsiniz. Bölümler birbirinden bağımsız tabi ki konu bütünlüğü var o ayrı bir durum. Ancak canınız kaliteli bir şeyler okumak istediğinde bence başucunuzda durabilecek bir eser. Şimdiden herkese keyifli okumalar.
Çocuk istismarının bu kadar hafife alındığı ülkemizde bu kitabın şuan satışta olması eminim yine çok tepki çekmiştir yada ilerleyen günlerde çekecektir. Ama bunlar yazılmadığı çizilmediniz zaman maalesef bitmiyor. Biz üç maymunu oynamaya devam ediyoruz. Yine aile içi bir tecavüz ve yine aile içindeki bireylerin görmezden gelmesi. Kitapta yer alan her şey ya gerçeğe çok yakın ya da gerçek. Zaten kitabın sonunda yazarın kendisi de bunu belirtmiş. Trans bireyler hayat kadınları onların yaşadıkları onları bu duruma mecbur bırakan onları buna iten sebepler. Hepsi maalesef gerçek. Ben şimdiye kadar hiç bir Elif Şafak kitabını okurken sıkılmadım. Bunda da aynı durum geçerli. Gayet akıcı. İnsana saygı duyan bir tavır ve kalem mevcut kitapta. Her ırktan her dinden her türlü cinsel tercihten olan insanların hayatları var. Herkes bu duruma saygılı. Keşke gerçekte de böyle olabilirsek. Kitap belli bir bölüme kadar ölen Leyla’nın ilk on dakikada hatırladıklarından yola çıkılarak onun ağzından anlatılıyor. Daha sonra işi ilahi bakış açısıyla bir anlatım alıyor. Her şeyi gören her şeyi bilen. Bana sadece sonu biraz eksik geldi. Köprüden sonra ne oldu nasıl kurtuldular normal hayatlarına nasıl döndüler orası biraz eksik. Onun dışında tam bir Elif Şafak kitabı. Okumayı düşünen varsa herkese şimdiden keyifli okumalar.
Bu mecrada kitabın ilk yorumunu yapan ben oluyormuşum öyle gördüm. Aslında alırken büyük beklentiler içine girmemiştim. Daha doğrusu inanasım gelmemişti. Yıllar sonra ilk kez ortaya çıkan bir eser çıtayı yükseltmek istememiştim. Tanıtım yazısında belirtildiği gibi mektuplardan oluşan bir eser. Aslında tam bir Sabahattin Ali’yi görebildiğimiz mektuplar var. Öyle ona ait ki. Zaten okurken bir çok yeri ikişer üçer defa okumaktan kendinizi alamıyorsunuz. Altı çizilecek bir çok cümle hatta koca koca paragraflar var. Hayatına giren kadınlardan da bahsediliyor mektuplarda eğer hayatını biliyorsanız bu isimler size yabancı gelmez. Hapis hayatı dostları ailesi her şey var kitapta. Ayşe Sıtkı’ya evleneceği haberini verdiği an aslında mektuplaşma benim için tamamen bitti. Öyle içimden bir şeylerin koptuğunu hissettim. Öyle benimsemiştim ki evliliğini hayatını bildiğim halde sanki olanlar hiç olmamış gibi kaptırmıştım kendimi esere. Ama her güzel şeyin bir sonu olduğunu kabul etmek lazım. Flora kitap edebiyatımıza çok kıymetli bir eser kazandırdı. Eğer inanmıyorsanız beklentiniz düşükse kesinlikle bir kaç sayfa okuduktan sonra fikriniz tamamen değişiyor. Bunun garantisini verebilirim. Sevmeyebilirsiniz belki ama bence kesinlikle okumalısınız. Herkese keyifli okumalar.
Bir insan bir kitabın sonunu bile bile kaç kez okur ? Bir iki yedi on ? Benim için Masumiyet Müzesi böyle bir kitap. Hep elimin altında. Hep başucumda. Bu aralar bazı sağlıksal sorunlar sebebiyle bir şey okuyasım maalesef yok o gücü kendimde bulamıyorum. Belki kendime gelirim diye seçtiğim bir kitap oldu. Ne zaman yolum Taksim tarafına düşse hiç es geçmeden müzeye de giderim. Masumiyet Müzesi ile ilgili okunacak ne varsa okudum. Müzeden alınacak ne varsa aldım. Öyle bir bağımlılık benim ki. Füsun ve Kemal’in altını çizdiğim öyle yerleri var ki kitapta. Onları tekrar tekrar okumak bana büyük bir zevk veriyor. Bu eser ve müze sadece yazmaktan ibaret değil. Gezmek gezip eşya toplamaktan onları biriktirmekten yerleştirmekten sınıflandırmak gerçekten büyük bir emek. Aynı zamanda benim Orhan Pamuk ile ilk tanışma kitabım. Lisede ki edebiyat öğretmenim büyük ön yargılar oluşturmuştu bende Pamuk ile ilgili. Okunması gerçekten kolay kitaplarından biri bu. Eğer siz de ilk defa okuyorsanız kendinizi muhteşem bir aşk hikayesi içinde bulduktan sonra kitabın nasıl bittiğini bile anlayamıyorsunuz. Gözler dolu dolu bitiyor kitap. Hangi yazar olursa olsun önyargılı yaklaşmayın. Kimsenin sözüyle hayır ben okuyamam demeyin. Çabalayın deneyin. Olmuyorsa sevmiyorsanız o ayrı. Ama en azından ben denedim ve okuyamadım dersiniz. Herkese keyifli okumalar.
Mümtaz ve Nuran. Onların bir türlü mutlu sona erişemeyecekleri daha ilk baştan belli olan aşkları. Aslında kitabın ilk başında da sonunda da bir günlük zaman dilimini okuyorsunuz. Ancak kitabın ortalarına gelindiğinde bir hayli eskiye dönülüyor ve her şeyi en başından okumaya başlıyorsunuz. Eğer dikkatli okumazsınız burada bazı kopukluklar yaşama ihtimaliniz var. Yazarın dili aslında roman dilinden ziyade şiirsel bir roman tarzında. Kelimeler cümleler uyum içinde birbirini takip ediyor. Okurken eski İstanbul içinde de kısa bir gezinti kahramanlar gezerken size de eşlik ediyor. Aynı zamanda musiki anlamında da çok yönlülük sizi bekliyor. Herkes ilk başta Mahir Beste kitabını okumamızı önermiş ama ben ilk önce huzurdan başladım. Bundan sonra ki kitabım Mahur beste olcak. Tanpınar zaten üniversite de dört yıl boyunca çok içli dışlı olduğum bir şahıstı. Şiirleri romanları edebiyat üzerine çalışmaları vs. İlk olarakta Saatleri Ayarlama Enstitüsü’nü okumuştum. Gerçekten onun bende ki etkisi hala ayrıdır. Eğer ilk kez Tanpınar okuyorsanız adapte olmakta zorlanmanız çok doğal. Ama içine girdiğinizde her kelimenin incelikle işlendiğini görüyorsunuz. Bütün kelimelerin arkası dolu. Tanpınar okundukça sevilen ve alışılan bir yazar bence. O yüzden ben pes etmeyin derim. Herkese keyifli okumalar.
