388. Terk edilenlerin varacağı yerin adı, “Cehennem”; terk edenlerin ereceği yerin adı, “Cennet”tir!
Rilke'nin dediği gibi, bir insana bağımsızlığa ihtiyacı olduğu­nu anlatmak, sevilene verilebilecek en güzel armağan, onun ak­lının köşeciğinden bile geçirmediği özgürlüğüdür.
Sayfa 107Kitabı okudu
Reklam
Gitmeli,gitmeli,gjtmeli buralardan,bu lanetli cehennem yuvasından kaçmalı.
"Yaşadığım falan lâf, hayat kendi bildiğince çekip gidiyor işte. Ve her meyve­nin göbeğinde o ölüm düşüncesi ve görünmezdeki endişenin ka­çınılmaz çetin cevizi. Kuşkusuz bu dert yok olmuş değil ya insan ondan kolayca yakasını kurtarabilir. Sanki gündüzken geceyi ya­şıyorum sanırsınız; gündüz geceyle harman olmuş." Hüznün ka­ranlık güneşi.
Sayfa 105Kitabı okudu
İnsanın bizzat kendi ölümünü düşleyip canlandırması müm­kün değildir. Öyleyse, bu imkansızı denemekten başka yol yoktur. İşte bir ip, düğümlenmiş. Düğümü çözüyorum. Ne oldu dü­ğüme, düğüm falan kalmadı mı artık? İşte ip durup duruyor. Ay­nı iple başka bir düğüm yapılabilir. Düğüm ben, ip ben'im. İpten daha çok düğüm olmalıyım.
Sayfa 102Kitabı okudu
İnsanın öldürülmesi en büyük suçtur. Kabil, Habil'i öldürür. Büyüğün büyüğü suç da bu. Ve artık bu böylece sürer gider. Be­ni öldürmek isteyenin benim düşmanım olduğu gün gibi ortada­dır. Öyleyse, o beni öldürmeden ben onu öldürmek zorundayım.
Sayfa 100Kitabı okudu
Reklam
İnce düşünen neden incinir ki ya da dünya neden hassas kalpler için cehennem??
Deliler gibi düşünüyor, onlar gibi konuşuyorum; Olur olmaz laf ediyor, saçmalıyorum her yerde: Cehennem gibi kara, gecelerce karanlık olan seni, Hâlâ pırıl pırıl sanıp, yeminle akladığımdan belli.
Edebiyat bir kaçış değildir. En azından, aksiyon böyle anlaşılmalı. Haykırarak güçsüzlüğümü anlatıyorum; çektiğim acılan tanıyor, onları yazıyorum; acıları­mın kaynaklarına, onların nefsimdeki köklerine iniyorum. Bun­lar yayımlanınca, diyorum kendi kendime, ıstırapların bir ger­çekliği kalmayacak, bozulup dağılacaklar. Bu umut da bir kalp para olup çıkıyor sonunda. İşte bu da yararsız, kısır, zararlı bir içe dalış olarak kalıyor.
Şayet çok­tandır ölüymüşüm gibi kendimi göz önüne getirip inceleyebil­seydim, bu sıkıntılar da tepelenmiş olacaktı. Fakat ölüymüşüm gibi kendi kendimi didiklemek nasıl olacaktı? Ölümle hemhal ol­madan bu işi yapamayacağım. Biliyorum, biliyorum; intihar ölü­mü beklemekten daha iyi.
1,000 öğeden 981 ile 990 arasındakiler gösteriliyor.