Edebiyat bir kaçış değildir. En azından, aksiyon böyle anlaşılmalı. Haykırarak güçsüzlüğümü anlatıyorum; çektiğim acılan tanıyor, onları yazıyorum; acılarımın kaynaklarına, onların nefsimdeki köklerine iniyorum. Bunlar yayımlanınca, diyorum kendi kendime, ıstırapların bir gerçekliği kalmayacak, bozulup dağılacaklar. Bu umut da bir kalp para olup çıkıyor sonunda. İşte bu da yararsız, kısır, zararlı bir içe dalış olarak kalıyor.