Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Merve

Son imparatorluğu ayakta tutan son ordunun uğradığı büyük bozgunum ben. Bitmiş bir uygarlığın tadını alıyorum kendimden.
Sayfa 594Kitabı okudu
Reklam
Kendi varlığımdan o kadar soyundum ki var olmak için ilk önce giyinmem gerek.
Sayfa 537Kitabı okudu
En ufak bir kasırga patlamadan, boyumu aşmayan bir denizde gemim dibe vurmuş.
Sayfa 520Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Tanrı beni çocuk yaratmış, ömrüm boyunca da çocuk bıraktı beni. İyi ama, öyleyse hayatın beni hırpalamasına, oyuncaklarımı elimden almasına, narin ellerimle gözyaşlarından sırılsıklam olmuş önlüğümü buruştururken, beni okul bahçesinde bırakıp gitmesine niçin izin verdi? Şefkatsiz yaşayamayacağım halde, niye şefkati benden esirgedi?
Sayfa 454Kitabı okudu
Reklam
"Omnia fui, nihil expedit" "Her şey idim, hiçbir şeye değmezmiş"
Sayfa 183Kitabı okudu
Ben, tam inşası sürerken inşa edenin düşünmekten bıktığı, oldum olası kendi yıkıntısından başka bir şey olmamış bir yapının yıkıntısıyım.
Nasıl yaşadıysam öyle öleceğim, kenar mahallenin birinde, bir eskicide, alıcısı bulunamamış mektuplara düşülmüş notların arasında kiloyla satılacağım.
İnsan kendini, sınırsız bir hücrenin içine kapatılmış bulduğunda ansızın bastıran duygu. Nereye kaçılabilir, hücre başlı başına her şey iken?
Reklam
Biz ki hem hayatın, hem de gerçeğin içinde biten otlarız, biz ki camların hem içine hem dışına biriken tozlarız, biz ki yazgının torunları, tanrının evlatlıklarıyız
En içten düşüncelerimde bile, ben, ben değilmişim..
Uyduruk biriyim ben. Uyandığımda kendimi hep yabancı kucaklarda adeta yanlışlıkla avutulurken buldum.
Kendimi birden, kurusun diye pencerelere asılan, sonra orada unutulup yavaş yavaş buruşan, sonunda da asıldığı yeri kirleten yaş bir toz bezi gibi hissettim.
Her şeyim çoktan ölmüş bir çocuğun eski fotoğraf albümüne yapıştırılmış, renkli bir prens tipografisini anımsatıyor.
730 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.