Şehre her bomba atılışında özellikle 188. sayfada bilinçaltıma kazınmış olan şarkı nüksetti ve artık o güzide eseri mırıldanıyordum. Montag kendini yerde küçültmeye çalışırken Hande Mehan ve Cem Adrian'dan 'Kum Gibi' şarkısı dilimden dökülüyordu.
Güzel bir konusu olan kitabı Bradbury bence etkileyici bir şekilde anlatamamıştı. Belki de ben hissedemedim.
Kitaplardan korkulan bir dünya. Kendi deyimleriyle sadece eğlence, huzur amaçlı yaşayan bir toplum. Kitapların düşünmeyi, düşündükçe değişimi doğuran bir nesne olmasından korkulup yakılan ve bundan zevk duyan itfaiyeciler. Montag da onların arasında olan aptal bir cesur. Karısı Mildred gibi yakılan evleri zevkle izleyen ve onun gibi olan toplum. Kitap okuyanlara deli denilen, yakılan, öldürülen Clarissalar, Faberler.
Bir toplum düşünün ama yakılırsınız.