Hasreti herkesten çok tanıyorum
Bu zehrin üstüne yok sanıyorum
"Islak göz/lerimden utanıyorum"
Silmeyi denetim sensiz olmadı
Doğmanı bekledim battığın yerden
"Dönmeyi bilmedin gittiğin yerden"
Bir yaz günü akşamı ( dediğim yaklaşık 7-8 yıl önce) Yalova Armutlu sahilde tam iskelenin yanında taşlara oturmuşum, sessizce denizin sulara vuran çığlıklarına kulak kabartıyorum. Arkamda yürüyen eğlenen konuşan insanlar. İçimde bir Neşet Ertaş türküsü. Demlenmek mi deniyor buna, demleniyorum.
Hemen sahile bakan yürüyüş yolu üzerinde kafeler
Bir yandan gözlerimde ebediyet uykusu,
Bir yanda seni son kez görememek korkusu.
O güzel ellerinden içersem bir yudum su;
Bütün ızdıraplarım diner diye bekledim..