Cemal Süreya’nın ölüm yıldönümü
instagram.com/p/B7Gwql_JWtG
Cemal Süreya’nın ölüm yıldönümünde onun için yaptığım bir çizimi size göstermek istiyorum. Burada Cemal Süreya’nın elinde sigara şeklinde bir saksafon görüyorsunuz. Ben Cemal Süreya’yı bir Jazz müzisyenine benzetirdim, aynı o türdeki bir müzik gibi özgür ve kendisine has tarzı vardı Süreya’nın şiirinin de. Ama tek farkla, onun enstrümanı sigara, hayatına giren kadınlar, minareler ve dünyaydı.
Süreya’nın sigara enstrümanının notaları kadındı, her kadın farklı bir ses demekti. Her notaya bastığında farklı bir dışavurum oluşuyordu Süreya’nın dizelerinde. Sigarayı kişisel olarak hiç sevmem fakat belki de onun içine çekip bıraktığı sigara dumanıyla bir Jazz müzisyeninin saksafonundan çıkardığı seslerin özgürlüğü aynı olabilirdi.
İyi ki bu dünyadan geçmişsin Cemal Süreya.
Şairin Gömleği
Ahmed Arif, Cemal Süreya’ya öylesine inanır, onu öylesine sever ki, hiç görmediği halde, Cemal Süreya’nın kız kardeşiyle evlenmek ister. Cemal Süreya, bu durumu kardeşine söyler. Kız şaşırır, ikisi de birbirini tanımıyordur. Cemal Süreya, ‘Evlen kız. Türkiye'nin en iyi şairi’ der.
Zafer Çarşısı’ndaki kahvede sözleşirler. Tanışacaklardır. Cemal Süreya, kız kardeşini alır gider. O zamanlar, çarşı kitapçılarla doludur. Bekle bekle Ahmed Arif yok… Kitapçıları dolaşırlar. Herkesin birbirini tanıdığı çarşıda ayaküstü sohbet ederler. Ahmed Arif yok… Kız bozulur, onuruna dokunur. Cemal Süreya, ertesi gün öğrenir ki, Ahmed Arif gömleği olmadığı için gelememiştir.
Ahmed Arif/ 27. Ölüm Yıldönümü rahmetle yâd ediyoruz