- “BEN KULUMUN ZANNI İÇİNDEYİM...”
Allah bir kudsî hadîs’te, “Ben insanın en büyük sırrıyım ve insan benim en büyük sırrım!” buyuruyor. Yine: “Ben kulumun zannı içindeyim!” buyuruyor. İnsan bilse de bilmese de, O’nun kulu ve buyruğunda... “Bilse de, bilmese de”; O’na imân edenlerin ve etmeyenlerin bu nitelikteki zanları yanında, karşılığı hesabta görülmek üzere yaptıkları her işte de zamanın gayeliliğinden kopamaz mânâsında bu nitelik... Zann: Tahmin. İhtimâllere dayanır düşünce. İstikbâl düşüncesi. Sonraya âit... Zann: Sezme. Sanma, şübhe... Hadîs: Bazı zan vardır ki günahtır... Zan: Ayıp.): 276.
Kenare: Kıyı, kenar. Sahil, deniz ile karanın bitiştiği yer. Kucaklama, kavuşma. Köşe, uç. Son, nihayet, ahir. Etrafı çevrilen, ihata edilen şey. Çember: 276.
Mansus: Nass ile sabit kılınmış. İzhâr ve beyan edilmiş: 276.
Ru’: Kalb, fuad. Kalbte korku arız olacak yer. Zihin ve akıl: 276.
Hat’are: Bir hâl üzerine karar etmeyip devamlı değişmek: 1275= 276.
Vera’: Takvanın ileri derecesi: 276.
Kumarbaz: Uman, kazanmayı ümit eden. (Ümit istikbâle ve hazırda olmayana olur.): 276. Evreng: TAHT. Şan, şeref, nâm. Zinet, süs. Akıl, irfan. Hoş hallilik. Mekr, hile. Güzellik. (Abdülhakîm Koltuğu bahsini hatırlayınız.): 277= 1276.
Temmuz 2012, SURET- ŞEKİL, HEBA’DAN, ÂHİR, İbda Yay.
Benim için her şey beş yıl öncekiyle aynı, hatta on yıl öncekiyle. Biraz daha büyük bir daire, biraz daha yüksek maaş, birkaç proje, solgun bir cilt, üç ayda bir kuaföre kamufle etmesi için bin kron ödediğim beyaz saçlar. Yalnız uyuyor, yalnız uyanıyorum, işe yalnız gidiyorum, işten yalnız dönüyorum, bundan şikayetçi değilim, esas böyle olmazsa şikayet etmeli. Ama yalnızlık giderek büyüyen bir çember oluyor..
İnsan karmaşıklığa ihtiyaç dahi olmayan yerlerde, onun sayesinde egosunu büyütmeye ve güçlendirmeye devam edebileceği gibi, basit bir neden yüzünden karmaşıklığı seçmiştir. Politikada, dinde,
Biri bendeki yolculuğunda beni aşıyor. Onun evi oluyorum. Dışarıda, böğüren inekle kapkara bir arazide olduğu izlenimini veren biri gibi. Bu açıdan bakınca etrafımdaki çember daralmaya başlıyor. İçimdeki seyahatinden dolayı dışım onun tarafından kuşatılıyor. İşte bu benim yeni durumum. Ve ben bundan hoşlanıyorum.
