Cengiz Aytmatov un kalemini seven biri olarak bu ilk eseri ve kısacık olan kitap bir ilaç gibi geldi açıkcası. Benim şahsi fikrim ilk eseri olduğundan bir ön çalışma gibi geldi çünkü Gün Olur Asra Bedel daha akıcı ve daha zengin bir dile sahipti.
Kitabın içeriğine gelecek olursak; Yine savaş ve savaşın ardında kalanlar, yani kadınlar ve çocuklar işlenmiş. Herkesin boyundan büyük işleri yüklendiği zor zamanlar.Bozkırlar, cepheye gönderilen erzaklar için tüm halkın omuz omuza mücadele vermesi. Aynı kurtuluş savaşı gibi... Bu kitap beni hep izlediğim belgesellere götürdü açıkcası. Türkiye nin tüm halklarının bir olduğu, kimsenin kimseyi ötekileştirmediği omuz omuza olan zamanlara.. Hasretle ve umutla..
Cemile ve Danyar, onların güzel duyguları, töreler, yaşalınanlar ve bunları bizim gözümüzde canlandıran küçük Seyit.. 80 sayfaya bir yazarın bu kadar şey sığdırması gerçekten herkesin yapabileceği bir şey değil. Belki de kendi düşüncemden dolayı kitap içerisinde ki ataerkillik beni çok rahatsız etti ama bu kadar iyi de anlatılamazdı sanırım. Eşini cepheye yollamış güçlü ve güzel kadın Cemile ve onu erkeksiz bırakmak istemeyen köyde savaştan dönen erkekler.. Namus kavramı. Onlar her zaman her yerdeler. Ve savaştan bacağının bir kısmını tam kullanamayan kimsesiz,öksüz Danyar. Elinde bir tek türküleri ve sevdası olan..
Eğer gerçekten bir şeylerden uzaklaşıp bozkırlara, gerçek sevdaya, zorluğa, emeğe, savaşın insanlar üzerinde ki etkisine gitmek istiyorsanız hiç vakit kaybetmeden okumanız gereken eserlerden. Uzun zamandır okumamıştım Cengiz Aytmatov bu etkinlik benim için çok iyi oldu...
Herkese keyifli okumalar dilerim.
