Cemre Ç. tekrar paylaştı.
”Bak sana ne diyeyim. Bir erkeğin kalbi fesat, habis bir şeydir, Meryem. Bir ananın rahmine hiç benzemez. Kanamaz, sana yer açmak için genişlemez. “
Sayfa 32
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
Ne olmuştu da, "Seninle dünyanın her yerine gelirim" diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı. Nerelere gidiyordu? Gelirken getirdiği bakışlar ne dalgaydı? Hangisi Müzeyyen'di? Ya da Müzeyyen kimdi? İlk tanıdığım kimdi, şimdiki kim?
Okur Takip Önerileri
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
Ben kendime bile “sana şu gerek,bu gerek” diye sınır koymaz,çizgi çekmez iken nasıl olur da bir başkasının tercihine “peki” demezdim. DEDİM.
Sayfa 44Kitabı okudu
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
Ne olmuştu da, “Seninle dünyanın her yerine gelirim,” diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip
gitmelere başlamıştı.
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
... Oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibi suratını asardı: ‘Peki, ben etki altında kaldığımı, kitapların beni mahvettiğini nasıl anlatacağım?’
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
"Aynadaki kadın benim zıttım," demişti, "ben ne kadar ev haliysem o, o kadar sokak. Ben sokulgan isem, o başını alıp giden. Ben gündüzüm, o gece... Çapkın,güçlü, özgür."
Sayfa 36Kitabı okudu
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
Ne olmuştu da "Seninle dünyanın her yerine gelirim," diyen Müzeyyen, durduğu yerden çekip gitmelere başlamıştı.
Sayfa 22Kitabı okudu
Cemre Ç. tekrar paylaştı.
Dünyanın bütün Kızılderilileri yenilir, Spartaküs kaybeder, gün batarken sararır, kuşlar döner, Sadri Alışık denilen hergele, her filminde ağlardı. O ağladıkça ben de ağlardım. Nedenimi bilmez ağlardım. Ağladıkça Sadri’ye kıl kapar gıcık olurdum. Üçüncü şahıs olarak kalışına, hep gidici kadınları sevişine, bu gidiciliklerin bir mecburiyet gibi duruşuna, Sadri’nin bu mecburiyetlere, giden kişinin özgürlüğü olarak bakıp, ona ihanet etmemek için kendine ihanet edişine...