BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
"Çok seyirci insanlar, çok seyirci zulme. Başrolde inanılmaz başarılı katilleri alkışlayan sıfat olarak insan. Hakikatte bu davranışları sergileyen bir köpekten daha alt yaratılmış, havlayan insan, ısıran insan, kemiren insan. Şu yüzyılın en vahşi türü insan başına gelmedikçe kim ne yaşamış, umrunda değil. Başına gelince soylu çığlıklar atan, yobaz, iki yüzlü insan. Ölümün kıyısı, ölümün batısı, doğusu, siyahı, beyazı, dini inanışı yoktur. Ruhu olan insan için felaket. Haksız yere yapılan, yıkılan, terkedilen, duyulmayan çocuk çığlığı, savunmasız insanın yardım çığlığı. Tüm insanlık tek vücut var edilirken, birbirinden bölünen, yabancılaştırılan, düşmanlaştırılan, kendinden olmayanı yok eden, yaşam hakkı olmayan, kanı müşrik fikre tapınan bir hale getirildi. Kimdi zehirleyen, binleri, milyonları kim unuttu kendini, iblise ruhunu satarken? Ateşle harlayan öfkeyi hoşgörüymüş gibi dayatan.
Vaâd kutsallığı yaşat, öldür değil! Cennet, iyimserliğin, merhametin, paylaşmanın önemini bilenlerin kalbinde inşa edilir ve hiçbir fani güç bunu yıkmaya güç yetmez!
İyi olmaktan vazgeçmek, kendimize yaptığımız en büyük ihanet ve yok saymaktır."
"Unutmak diye bir şey yok. Yokluğuna alışıyorsun, o kadar."
Sayfa 277 - PanamaKitabı okudu
"Ne kadar çok para varsa, o kadar çok adalet vardı ülkede."
Sayfa 273 - PanamaKitabı okudu
"Düştüğü kadar kalkmasını bilen insanlar yenilmiyordu ne de olsa"
Sayfa 273 - PanamaKitabı okudu
"Sevgi... Hiçbir ilaç onun kadar etkili değildir."
Sayfa 263 - PanamaKitabı okudu
"Artık kirlense de rengi sevdanın,
Bazıları hâlâ Cennet Beyazı..."
Sayfa 222 - PanamaKitabı okudu
"Yalnızlık paylaşılmaz demişti şair, paylaşacaktı. Çünkü paylaşırsa yalnızlık kalmayacağını da ekleyivermişti..."
Sayfa 213 - PanamaKitabı okudu
"Dünyanın neresinde olursa olsun, terk ediliş hep aynıydı."
Sayfa 211 - PanamaKitabı okudu
"Çünkü anne beyazın en güzel tonuydu; Cennet Beyazı'ydı."
Sayfa 184 - PanamaKitabı okudu
"Sevda dedikleri şey, başka birini görünce değişen, basit, alçak bir gönül yanılsaması mıydı? Yoksa basit insanlar mı ihanet ediyordu bu kavrama?"
Sayfa 131 - PanamaKitabı okudu
"Zaten bir zamana bir de kalbe söz geçmiyor."
Sayfa 127 - PanamaKitabı okudu
"Aşk okuduğu ya da yazdığı gibi değildi hiç. Başına gelince anlamıştı bunu. Ne de olsa gülü anlatınca gül kokmuyordu hiçbir şair ya da bir meyvenin resmini çizmek karnı doyurmuyordu.
Aşk da böyleydi, anlamak için yaşamak gerekiyordu."
Sayfa 112 - PanamaKitabı okudu
"Şiirden anlayan, şiir kokan kadınlar bulun kendinize. Karnınızı bir şekilde doyurursunuz. Ama kalbi, ruhu doyurmak başka bir mesele."
Sayfa 97 - PanamaKitabı okudu
"Bazen sevdiğin bir insan için yapman gereken şey, ondan vazgeçmektir."
Sayfa 96 - PanamaKitabı okudu