Göbek düğümümü aldıracağım :D
Gün biterken, karanlık koca ayaklı bir mahluk gibi ezerken cadde ışıklarını, uyku çökmüşken şehrin üzerine, çıkardı Fetmegâh melekleri yeryüzüne. Logar kapakları icat olduğundan bu yana Fetmegâh meleklerine geçit olurlardı her gece. Göksel değillerdi ki kanatları olsun ya da Kaos zamanı düşerken kırılmış da olabilirdi ışıktan olma kolları.
yaratıkların insanlığa yaptığı kıyım
Dilgeş
Yaratıkların bin yıllardan beri devam ettirdiği acılardır savaşlar
Koca bedenlerin katlettiği cennet kuşları
Kalabalık sofralara yeni bir sofra sermek için zulm edildi dağlara taşlara ovalara ormanlara
Kendi suyunda boğdular Hasankeyf'i yetim bıraktılar Batman'ı
Ve sur surlar
Kendi sahiplerinin üzerine parça parça döküldü
Kıyımın sıfatıdır bu yok oluşlar
Sömürülüyor tarih
Yok ediliyor halklar
Bir kıyım
Pazarlarda satılıyor ayva tüyleri belirmeyen çocuklar
Ve
Kadınlar çarşaflarına sarıyor ölü bedenleri
Mekânın Cennet, Ruhun Şâd Olsun!
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Ey Kardeşim, şayet bu savaşta ölürsek, dostlarımıza
kavuşacağız.
Rabbimizin Cennet ve nimetleri bizim için
hazırlanmıştır.
Cennet kuşları, etrafımızda uçacaklardır.
Sonsuz hayat bizimdir, ne mutlu bizlere!
Ey Kardeşim, eğer ben ölürsem şehid olurum.
Sen ise, omuzlarında zafer sancağını taşıyıp ilerleyeceksin.
Her gelen dalgadan sonra yeni dalgalar gelecektir.
Ey Kardeşim, eğer şehid kanım üzerinde gözyaşı döker,
Ve onunla huşu içinde uzanan göğsümü ıslatırsan,
Sakın bununla yetinme, döktüğün göz yaşlarını yanan
birer mum yap!
Yaktığınız bu mumların ışığında, kahramanlık yolunda yürüyün!
Cennet meğerse şu üzerinde bulunduğumuz dünya, şu kuşları ötüşmeye başlamış bahçe, insan, hayvan, hep beraber, sevişerek, gülüşerek yaşamak olabilirdi.
Sayfa 111Kitabı okudu
