Kendi içine düşmek!
Uyanıp bir de bakıyor ki insan, düşünde şöyle bir gördüğün cennetin kalıntıları avucunda, çöküvermiş üstüne, suda boğulmuş birinin saçları gibi, müthiş bir bulantı hissi, sıkıntı, kaygı, her şey yalan dolan gibi bir duygu, her şey yararsız, özellikle yararsız, sanki kendi üstüne yıkılıyor duvarların, yığılıyorsun kendi üstüne, bir yandan da dişlerini fırçalıyorsun değil mi, lavabolara dalıp kalıyorsun, sanki lavabonun beyazlığı emiyor seni, sümük, tükürük, kepek, salya, bir de bakıyorsun bırakmışsın kendini başka bir şey olmaya, başka bir şey düşünmeye başlamışsın, uyumadan önceki durumuna, hani hâlâ dalga dalga kalır ya insanda, işte o duruma üstelik bizzat sen olan sana ama yavaş yavaş seni terk etmeye başlayan durumuna... Evet, bir süre için düşersin, kendi içine, ta ki uykusuzluk duvarı dediğimiz savunma hattına dayanana dek, seni tutana dek orada.
Sayfa 482 - Can Yayınları
Banada
Geri döndügümde yeni bir dizinin tanıtımı vardı televizyonda, çok ama çok güleceksiniz deniliyordu.Ürkütücü geldi.
Kralların saraylari cennetin dayanak noktalarinin kalıntıları üstünde yükselir.
Sayfa 25Kitabı okudu
Dürüstlüğü tercih ettiğimi sölemiştim ama belki de asıl yalancı olan bendim.
her ne durumda olursa olsun, toplum bir lütuftur ama en iyi durumdaki bir yönetim bile kötüdür; en kötü durumunda dayanılmaz bir şeydir çünkü bizler yönetimsiz bir ülkede bekleyebileceğimiz türden felaketlere yönetim yoluyla maruz kaldığımızda, bize ıstırap çektiren vasıtayı yaratanın da bizler olduğu düşüncesi başımızdaki felaketi daha da artırır. yönetim de giysiler gibi yitirilen masumiyetin simgesidir: kralların sarayları cennetin dayanak noktalarının kalıntıları üstünde yükselir.
Sayfa 25 - pdf, thomas paine-common sense