Cennetin Rengi
- CENNETİN RENGİ
Cennetin rengi nedir? Sonsuz mavi, Saflığın temsili beyaz, Huzurun diğer adı yeşil. Peki sizin renginiz nedir? - CENNETİN RENGİ
Cennetin rengi nedir? Sonsuz mavi, Saflığın temsili beyaz, Huzurun diğer adı yeşil. Peki sizin renginiz nedir?
Bana göre cennetin rengi tabiki yeşil ve kitaplarla dolu bir yer.tabi biraz çikolata biraz dondurma ve çokça huzurun olduğu bir yer... Her neyse,sizin Cennet hayaliniz nedir peki? Kitap ismi gibi Cennetin Rengi'ni, hayatın nasıl da incecik dengelere bağlı olduğunu sorgulatıyor insana. Ölümle yaşam arasındaki o belirsiz boşlukta insanın neler yaşayabileceğine dair ufacık bir bakış açısı sunuyor. Bu serüvende bir annenin kaybını, yürek burkan bir aşkı, yürek burkan başka bir aşkı ve umudun hiç tükenmediğini okutuyor yazar.Evet umudumuzu hiç kaybetmeden,her yeni güne,yeni bir başlangıçla başlayalım.Mutsuzlukları, acıları,bizi yoran her ne varsa geride bırakalım.Hatalarımızdan dersler alıp,yolumuza devam edelim.Tek nefeste,soluksuz okuyup bitireceğiniz,betimlemelerle dolu bir roman. Keyifli okumalar...
CENNETİN RENGİ
E. V. Mitchell
Çevirmen: Çağla Dirice Çakır
Arkadya Yayınları - Öğretmenimiz, Allah'ın bizleri diğer kullarından daha çok sevdiğini söylüyor ama, ben de diyorum ki madem öyle, bizi kör yaratmazdı ki böylece O'nu görebilelim. Öğretmenimiz dedi ki:
"Allah görünmezdir."
"O her yerdedir.
O'nu hissedebilirsin."
"O'nu parmağının uçlarını kullanarak görebilirsin."
Allah'ı bulana kadar ellerimle her yere dokunacağım. Ve bulduğumda da, kalbimin bütün sırları dahil, her şeyi anlatacağım.
Yönetmen:Majid Majidi - "Allah’ı bulana kadar ellerimle her yere dokunacağım ve bulduğumda da, kalbimin bütün sırları dâhil, her şeyi anlatacağım."
Cennetin Rengi 🎥 - Birlikte geçireceğimiz bir hayatın başında mı yoksa sonunda mı olduğumuzu bilmiyorduk. Ancak hayat diye buna deniyor zaten değil mi? Yeni doğan günün son günümüz olmadığını hangimiz bilebiliriz ki? Önemli olan sevdiklerimizle geçirebildiğimiz her günün değerini bilmek ve bunun için şükretmek.
- "Gettoda her şey griydi: insanlar griydi, sesler griydi, kokular griydi. Burada ise her şey renkliydi benim için: tramvayların kırmızı çınlamaları, gramofonlardan yayılan mavi müzik, insanların gümüş rengi kahkahaları. Atlıkarıncanın uzak teranesi bir renkler bulutuydu.
Ne zaman duvarın öteki yanına geçsem caddelerde yürümekten başka hiçbir şey yapmak istemiyordum." - “ Kimse beni sevmiyor! Ninem bile! Kör olduğum için herkes benden kaçıyor. Eğer görebilseydim, diğer çocuklarla birlikte köy okuluna devam edebilirdim ama ta dünyanın öbür ucundaki körler okuluna gitmek zorundayım. Öğretmenimiz, Allah’ın bizleri diğer kullarından daha çok sevdiğini söylüyor ama ben diyorum ki, madem öyle, bizi kör yaratmazdı ki böylece O’nu görebilelim. Öğretmenimiz dedi ki, ‘Allah görünmezdir. O, her yerdedir. O’nu hissedebilirsin. O’nu parmak uçlarını kullanarak görebilirsin.’ Allah’ı bulana kadar ellerimle her yere dokunacağım ve bulduğumda da, kalbimin bütün sırları dâhil, her şeyi anlatacağım ”
Rang-e Khoda / Cennetin Rengi / The Color of Paradise (1999)
