Ne yazık ki kitaba çok yanlış bir dönemde başladım, bir türlü odaklanamadığım için haftalarca elimde süründü. Hikâyenin kapıları bir türlü açılmadı bana bu nedenle.
Başka bir zaman diliminde olayları unutmuş bir vaziyette yeniden okuyabilmek dileğiyle ;))
İhsan Oktay Anar <3
"İlk kez öldürdüğünde bir değil, sanki bin kişiyi öldürmüş gibi olursun. Yeni doğmuş ve annesi tarafından emzirilmiş o bebeği öldürmüşsündür. Babasının başını okşadığı o çocuğu da, bir genç kıza aşkını ilân eden o delikanlıyı da, zavallı bir kadının kocasını da, savaşa giderken ailesi tarafından uğurlanan o masumu da... bütün bu kişileri öldürmüş olursun. İkinci kez birini öldürdüğünde alt tarafı bir tek kişi öldürmüşsündür. Üçüncü kez ise, kimseyi öldürmüş sayılmazsın."
"Kan görünce bayılan ve vahşetten nefret eden bu beyzâdeler, sizleri daima ayak takımı olarak gördüler ve göreceklerdir. Onların ruhlarının ve vicdanlarının temiz olması için, bizzat sizler, ellerinizi çamura sokacaksınız."